16 თებერვალი, კვირა, 2025

მემუარები

spot_imgspot_img

მემუარები ეპიკური ჟანრის პუბლიცისტური ნაწარმოებია. ეს არის ჩანაწერები იმ პირებისა, რომელნიც წარსულ ამბავთა მონაწილენი თუ თვითმხილველნი იყვნენ. ამრიგად, ნაწარმოებში გამოთქმული მტკიცებები ფაქტობრივია.

მემუარები, თხრობის ფორმითა და ასახული მასალის მოწოდებით, უახლოვდება დღიურს. ის შეიძლება მივამსგავსოთ ბიოგრაფიას ან ავტობიოგრაფიასაც, რომელიც მოგვითხრობს „ცხოვრების“ ისტორიას.

მემუარები ხშირად მოგვითხრობს კონკრეტული მოვლენ(ებ)ისა თუ დროის შესახებ. მემუარების ავტორს შეიძლება ეწოდოს მემუარისტი ან მემორიალისტი.

მემუარებში ორი მხარეა საყურადღებო:

⇒ მწერლის პიროვნული, ავტობიოგრაფიული მომენტის წინ წამოწევა, რომლითაც შესაძლებლობა გვეძლევა, გავეცნოთ მისი ცხოვრების ზოგიერთ მხარეს;

⇒ საერთო საზოგადოებრივი ამბების, ეპოქის, ისტორიული შემთხვევების, საზოგადოებრივი აზრის განვითარების აღწერა, რომლის უშუალო მონაწილეც ზოგჯერ თვით მწერალი ყოფილა. ამიტომ, ძალზე ხშირად, მეტად მნიშვნელოვანია მემუარების ავტორის მიერ მოწოდებული ცნობები.

ჩვენამდე მოღწეული უძველესი მემუარები არის იულიუს კეისრის მიერ შექმნილი. ნაწარმოებში კეისარი იმ ბრძოლებს აღწერს, რომელსაც თავად ხელმძღვანელობდა.

რიტორიკის ცნობილმა მასწავლებელმა, ლიბანიუსმა, რომელიც ახ.წ. 314 და 394 წლებს შორის ცხოვრობდა, თავისი ცხოვრებისეული მოგონებაერთ-ერთ ლიტერატურულ სიტყვად ჩათვალა, რომელიც დაწერილი იყო ხმამაღლა წასაკითხად. ამგვარი მოგონება ეხება ძველ საბერძნეთსა და რომში არსებულ იდეას, რომ მოგონებები ჰგავდა „მემოს“, ანუ დაუმთავრებელი და გამოუქვეყნებელი ნაწერის ნაწილებს, რომლებიც მწერალმა შესაძლოა გამოიყენოს მეხსიერების დამხმარედ, შემდგომ უფრო დასრულებული დოკუმენტის შესაქმნელად.

რაც შეეხება მე-20 საუკუნეს, 1990-იანი წლების დასაწყისში, უბრალო ადამიანების მიერ დაწერილმა მემუარებმა მოულოდნელი აღმავლობა განიცადა, რადგან ადამიანების სულ უფრო მეტმა ნაწილმა გააცნობიერა, რომ მათი წინაპრებისა და მათი ისტორიები მალე გაქრებოდა, თუ არ ასახავდნენ ტექსტურად.

ძირითადად,  მემუარები იწერებოდა, როგორც პირადი მემკვიდრეობის გადაცემის საშუალება და არა, როგორც ლიტერატურული ნაწარმოები ან ისტორიული დოკუმენტი, თუმცა ასეთი დანიშნულებანი მოგვიანებით ბევრმა მემუარულმა ნაშრომმა შეიძინა.

ნინო აბჟანდაძე, ახალთერჯოლის საჯარო სკოლის მე-11 კლასის მოსწავლე

spot_img

მკითხველთა კლუბი

სა­ბავ­შ­ვო ლი­ტე­რა­ტუ­რა და­ნა­კარ­გი­სა და ტკი­ვი­ლის წი­ნა­აღ­მ­დეგ

დაკ­ვირ­ვე­ბი­ხართ? - ზოგ­ჯერ დღე ისე გა­დის, საყ­ვა­რე­ლი წიგ­ნის გაგ­რ­ძე­ლე­ბას ვერ ვა­ხერ­ხებთ, მაგ­რამ მა­ინც სულ თან ვა­ტა­რებთ და გვაქვს გან­ც­და, რომ რო­ცა ის გვერ­დით გვე­გუ­ლე­ბა,...

ბლოგი

ლი­ტე­რა­ტუ­რა მა­კუ­ლა­ტუ­რის წნეხ­ში

ანა­ტოლ ფრან­სის „ან­გე­ლოზ­თა აჯან­ყე­ბა“ და ბო­ჰუ­მილ ჰრა­ბა­ლის „მე­ტის­მე­ტად აუტა­ნე­ლი მარ­ტო­ო­ბა“ რა­ო­დენ დი­დიც არ უნ­და იყოს წიგ­ნი, ის ოდეს­მე (და­წე­რის დროს ან მრა­ვა­ლი წლის შემ­დეგ) აუცი­ლებ­ლად...

კულტურა

საბ­ჭო­თა ეპო­ქა რჩე­ულ ქარ­თულ მოთხ­რო­ბებ­ში

წიგ­ნი, რო­მელ­ზეც ახ­ლა მინ­და გი­ამ­ბოთ, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ის­ტო­რი­ის იმ ერთ ყვე­ლა­ზე სა­ბე­დის­წე­რო ეპო­ქას ეძღ­ვ­ნე­ბა, რო­მელ­საც საბ­ჭო­თა კავ­ში­რი ერ­ქ­ვა. ან­თო­ლო­გია „ბი­ჭი­კოს ავად­მ­ყო­ფო­ბის ის­ტო­რია“, რომ­ლის ქვე­სა­თა­უ­რია „მოთხ­რო­ბე­ბი საბ­ჭო­თა...

უმაღლესი განათლება

გა­ნათ­ლე­ბის ხა­რის­ხის გან­ვი­თა­რე­ბის ეროვ­ნუ­ლი ცენ­ტ­რის მიერ 2024 წელს გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი აქ­ტი­ვო­ბე­ბი

2024 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­ნათ­ლე­ბის ხა­რის­ხის გან­ვი­თა­რე­ბის ეროვ­ნუ­ლი ცენ­ტ­რის სტრუქ­ტუ­რუ­ლი ერ­თე­უ­ლე­ბის მი­ერ და­ი­გეგ­მა და გან­ხორ­ცი­ელ­და შემ­დე­გი ძი­რი­თა­დი აქ­ტი­ვო­ბე­ბი: ცენ­ტ­რის ინ­ს­ტი­ტუ­ცი­უ­რი გან­ვი­თა­რე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით ☑️ 2021-2023 წლის პე­რი­ოდ­ზე შე­მუ­შავ­და...

პროფესიული განათლება

მო­ლო­დი­ნი გვაქვს, აღ­ნიშ­ნუ­ლი რე­გუ­ლა­ცი­ე­ბი პრო­ფე­სი­ულ გა­ნათ­ლე­ბა­ში მა­ღა­ლი კვა­ლი­ფი­კა­ცი­ის მქო­ნე მას­წავ­ლე­ბელ­თა მო­ზიდ­ვას...

გა­მოქ­ვეყ­ნ­და პრო­ფე­სი­უ­ლი გა­ნათ­ლე­ბის მას­წავ­ლებ­ლის საქ­მი­ა­ნო­ბის მა­რე­გუ­ლი­რე­ბე­ლი ჩარ­ჩო, რო­მელიც ახა­ლი გა­მოწ­ვე­ვაა სის­ტე­მის­თ­ვის და ხა­რის­ხის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნი ეტა­პი­ცაა. დე­ტა­ლუ­რად დო­კუ­მენ­ტის ში­ნა­არ­ს­სა და სის­ტე­მის მას­წავ­ლე­ბელ­თა კა­რი­ე­რუ­ლი...
მსგავსი სიახლეები