28 ნოემბერს, სამოქალაქო ინტეგრაციისა და ეროვნებათშორისი ურთიერთობების ცენტრმა (დირექტორი – შალვა ტაბატაძე), დაინტერესებულ საზოგადოებას კვლევის შედეგები წარუდგინა, რომელშიც შეფასებულია „ახალი სკოლის მოდელი“, ზოგადი განათლების რეფორმის კონტექსტში. რაკი რეფორმის განხორციელების მთავარი ინსტრუმენტი ახალი სასწავლო გეგმის დანერგვა იყო, ბუნებრივია, კვლევის საგანი იმ ეფექტების შესწავლა გახდა, რაც შეიძლებოდა ჰქონოდა სასკოლო სასწავლო გეგმის განვითარებას. ამიტომ, პროგრამა 3 დონეზე იქნა შესწავლილი: პირველი – მიღებული გადაწყვეტილებების თავსებადობა განათლების პოლიტიკასთან; მეორე – ინსტიტუციურ დონეზე, რა სახის დაბრკოლებებმა იჩინა თავი სასკოლო სასწავლო გეგმის და „ახალი სკოლის მოდელის“ დიზაინის დროს და მესამე – რა ტიპის გამოწვევები გამოვლინდა საკლასო დონეზე სწავლებისას.
კვლევა საკმაოდ მოცულობითია (80 გვერდი). მასში ჩართული იყვნენ ფოკუს ჯგუფები: მშობლები, ინტერვიუები ჩაიწერა დირექტორებთან, მასწავლებლებთან, მაშინდელ გადაწყვეტილების მიმღებ პირებთან („ახალი სკოლის მოდელის“ დანერგვა 2019 წლიდან დაიწყო), რაოდენობრივი მეთოდით გამოიკითხა 632 მასწავლებელი. „ახალი სკოლის მოდელში“ ჩართული 597 სკოლის გარდა, შედარების მიზნით, არაჩართული სკოლების სასწავლო გეგმებიც იქნა გამოთხოვილი და შესწავლილი.
კვლევის შედეგების, მიგნებებისა და რეკომენდაციების შესახებ კომენტარები გააკეთეს განათლების სპეციალისტებმა, მკვლევრებმა: შალვა ტაბატაძემ, სიმონ ჯანაშიამ და ნათია გორგაძემ.
კვლევის ზოგადი ნაწილი ეხება განათლების პოლიტიკას „ახალი სკოლის მოდელის“ კონტექსტში – მის თავსებადობას სხვა მიმართულებებთან. მაგალითად, „რა როლიც შეიძლებოდა დაკისრებოდა სკოლის დირექტორს და ვერ დაეკისრა, მოტივირებულებიც კი დემოტივირებულები გახდნენ. „ახალი სკოლის მოდელი“, ხშირად, მასწავლებლების და დირექტორების მხრიდან არ იყო აღქმული, როგორც განათლების სამინისტროს რეფორმა, უფრო უყურებდნენ როგორც დროებით პროექტს, ვფიქრობ, სწორედ დირექტორების ნაკლები ჩართულობის გამო. ანუ, მიდგომა იყო, რომ მასწავლებლებს კი არ ველაპარაკებით დირექტორების, რესურსცენტრების, სსიპ-ების თუ აიპ-ების მეშვეობით, არამედ ვაძლიერებთ მასწავლებლებს, რომლებმაც უნდა შექმნან სასკოლო სასწავლო გეგმები და წარმართონ პროცესი. შესაძლებელია, მასწავლებლის გაძლიერება სწორი და კარგი ხედვაა, მაგრამ მათი მხრიდან აღქმული იყო როგორც მორიგი პროექტი. იმ შემთხვევებში, სადაც დირექტორები და რესურსცენტრები აქტიურად იყვნენ ჩართული დანერგვის პროცესში, შედეგებიც უკეთესი იყო,“ – აღნიშნა შალვა ტაბატაძემ კვლევის პრეზენტაციისას.
დანერგვის პარალელურად, მიმდინარეობდა სკოლების ავტორიზაციის პროცესი, რომელიც ყველაზე სინქრონიზებული და ჰარმონიზებული აღმოჩნდა „ახალი სკოლის მოდელთან“. ჩართულ სკოლებს ბევრად გაუადვილდათ ავტორიზაციის გავლა, პირველი კომპონენტი, სასკოლო სასწავლო გეგმა, ფაქტობრივად, გამზადებული ჰქონდათ და ინფრასტრუქტურული თვალსაზრისითაც ბევრი დახმარება მიიღეს. თუმცა ისიც აღინიშნა, რომ, როცა ფოკუსირება გაკეთდა ავტორიზაციის პროცესზე, „ახალი სკოლის მოდელმა“, თითქოს, თავისი შინაარსი დაკარგა – მეტად ფოკუსირდნენ ბიუროკრატიაზე.
ეროვნულ გამოცდებთან მიმართებაში, კვლევის ზოგად ნაწილში აღნიშნულია, რომ გამოცდების არსებულმა სისტემამ საშუალება არ მისცა „ახალი სკოლის მოდელს“ საშუალო საფეხურზე განხორციელებულიყო იმიტომ, რომ სკოლები ორიენტირებული არიან მხოლოდ საგამოცდო საგნებსა და პროგრამებზე. „რადგან არ არსებობდა სხვადასხვა რეფორმის ერთიანობა, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მშობლებისა და მასწავლებლებისთვის მისაღები კონცეფციაც კი არ აღმოჩნდა მძლავრი იმიტომ, რომ რეფორმის სხვა მიმართულებებმა არ შეუწყო ხელი ამ პროცესს,“ – განმარტა შალვა ტაბატაძემ.
უშუალოდ სასწავლო გეგმებისა და კურიკულუმების შესახებ დეტალურად ისაუბრა მკვლევართა ჯგუფის წარმომადგენელმა, სიმონ ჯანაშიამ. მან აღნიშნა, რომ იკვლევდნენ და ერთმანეთს ადარებდნენ ჩართული და არაჩართული სკოლების მიერ შემუშავებულ II (2015-16 წწ) და III (2022-23 წწ) თაობის სასწავლო გეგმებსა და საგნობრივ კურიკულუმებს, მათ შორის, კომპლექსური დავალებების ნიმუშებს, ასევე სხვა, ნებისმიერი ტიპის დოკუმენტაციას, რაც კი სწავლა-სწავლების საკითხს ეხება. „ტექნიკური თვალსაზრისით, განვითარება არის, მაგრამ სხვა საკითხია, რამდენადაა ეს „ახალი სკოლის მოდელის“ დამსახურება. თვალშისაცემია, რომ სასკოლო კურიკულუმის ტექსტები ძალიან ახლოს მიჰყვება ეროვნული სასწავლო გეგმის ტექსტს, ზოგჯერ სიტყვა-სიტყვითაც, ტექნოლოგიების გამოყენება მეტად ჩანს; არც სკოლის თავისებურებების თვალსაზრისით შეინიშნება მნიშვნელოვანი განსხვავებები, თუმცა არის შემთხვევები, როცა თავისებურებები, რეალურად, გამოხატულია საგნების, უცხო ენების არჩევით, სასკოლო პროექტებით და თემთან, ბიზნესთან თანამშრომლობით; ზოგ სკოლას ჰქონდა შიდა შეფასების მექანიზმები, რომელიც არ მეორდებოდა, საფეხურიდან საფეხურზე გადასაყვანი გამოცდები ან დიაგნოსტიკური შეფასება; კურიკულუმები, ხშირად სახელმძღვანელოებიდან ან ჰაიდლაინებიდანაა გადმოწერილი, 30-დან 8-ში ერთი და იგივე დავალება იყო, მასწავლებლის საქმიანობა ხშირად კოპირებაა და არა გააზრება, დაგეგმვა და განხორციელება; დარღვეულია ნაბიჯების თანმიმდევრობა ან მოკლე დროში ცდილობენ პროექტის განხორციელებას, რომელსაც სინამდვილეში კვირები სჭირდება; ძნელად გასაგებია კურიკულუმის ტექსტი და არ არის დაცული ელემენტალური კლასიფიკაციები; მიზანი ხომ კონსტრუქტივისტული სწავლებაა და ეს შინაარსი არ არის მიღწეული კომპლექსურ დავალებებში – ზოგი, უბრალოდ, ერთი გაკვეთილის აღწერაა და რატომაა კომპლექსური დავალება, გაუგებარია. კონსტრუქტივისტული მიდგომა ისაა, როცა ვეხმარებით მოსწავლეს, ნაბიჯ-ნაბიჯ მივიდეს რაღაც აღმოჩენამდე, პასუხამდე, გაიგოს ის, რაც არ იცოდა… ამ დოკუმენტაციის გაცნობიდან სხვა ბევრი საინტერესო რამეც ჩანდა, მათ შორის ისიც, რომ სკოლებისთვის მოთხოვნების შესრულება მნიშვნელოვანია არა იმიტომ რომ ისინი ეთანხმებიან ამ მოთხოვნას ან სჯერათ მისი, არამედ იმიტომაც, რომ რაღაც ლეგიტიმურობა შეიძინოს სკოლამ. სკოლის მისიები, ძირითადად, გადმოწერილია ზოგადი განათლების ეროვნული მიზნების დებულებიდან ან რომელიმე კანონიდან, იშვიათია დამოუკიდებლად შემუშავებული მისიები.“
ნათია გორგაძე, მკვლევარი: „ჩვენ წინაშეა ის გამოწვევები და ხარვეზები, რაც კვლევამ აჩვენა და პოზიტიური შედეგები, რითაც მინდა დავიწყო პრეზენტაცია. 632 მასწავლებლის რაოდენობრივი კვლევის განხორციელებისას, კარგად გამოჩნდა ის გავლენები, რომელიც შეიძლება მივაკუთვნოთ „ახალი სკოლის მოდელს“, კერძოდ: მშობლებისა და მასწავლებლების ნაწილი ამბობს, რომ, ხარვეზების მიუხედავად, ნამდვილად სახეზეა ცოდნისა და უნარების განვითარება – მოსწავლეებს გაეზარდათ კომუნიკაციის, მკაფიო ორიენტირების, ინტერაქციის უნარი, თანამშრომლობითი კულტურა, თვალშისაცემია მოსწავლეთა მოტივაცია – ერთი სული აქვთ როდის გააზიარებენ თავიანთ ცოდნას. „ახალი სკოლის მოდელის“ დანერგვის ფარგლებში, მასწავლებლებისთვის ხელმისაწვდომი იყო მეტად მრავალფეროვანი მეთოდური და სასწავლო რესურსი, მოსწავლეებს კი აზრის თავისუფლად გამოთქმის საშუალება, თანამშრომლობის და ურთიერთგანმანათლებლობის შესაძლებლობა ჰქონდათ. ტექნიკური საშუალებების გამოყენებაც ხშირად უხდებოდათ…
რაც შეეხება კომპლექსურ დავალებებს, მასწავლებლები ამბობენ, რომ მათი შესრულება ვერ ხერხდება იმ დროში, რაც მოცემული აქვთ; მიუხედავად იმისა, რომ სკოლები მომარაგდა საჭირო რესურსებით, მასწავლებლებისა და მშობლების ნაწილი აღნიშნავს, რომ, არც თუ ისე იშვიათად, საკუთარი ბიუჯეტიდან უხდებოდათ თანხის გაღება; გამოვლინდა კომპლექსური დავალებების სიმრავლე და ნაკლები კოორდინაცია, მასწავლებელთა შორის თანამშრომლობის ნაკლებობა; იყო ტექნიკური პრობლემები, მათ შორის, ინტერნეტის არქონაც; გარდა იმისა, რომ, რიგ შემთხვევებში კარგად/სწორად არ იყო დაგეგმილი კომპლექსური დავალება, ბავშვებისთვის მიცემული ინსტრუქციაც არ იყო სათანადოდ გასაგები და მკაფიო, რაც პედაგოგის კომპეტენციაზე მიანიშნებს; გამოიკვეთა ისიც, რომ კომპლექსური დავალებების შესრულებისას შინაარსობრივი მხარე მეორეხარისხოვანია და მეტი ყურადღება ეთმობა ვიზუალურ ნაწილს – პრეზენტაციას; გამოიკვეთა სოციალური უთანასწორობის შემთხვევებიც, როცა მოსწავლეს ოჯახში არ აქვს სათანადო მხარდაჭერა, რაც შედეგზეც აისახება; კომპლექსური დავალების არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ის კარგად უნდა იყოს ინტეგრირებული არაფორმალურ განათლებასთან და კლასგარეშე აქტივობებთან, რაც იშვიათობაა“.
როგორც გითხარით, კვლევა ერთი წლის წინ დაიწყო, როცა „ახალი სკოლის მოდელის“ დანერგვა ჯერ კიდევ მიმდინარეობდა, თუმცა არა ისეთი ფართო პოლიტიკური და ფინანსური მხარდჭერით, როგორც საწყის ეტაპზე. სამწუხაროდ, მოგვიანებით, ეს მხარდაჭერა შეჩერდა, ასე გრძელდება დღემდე და არავინ იცის, ექნება თუ არა განვითარება „ახალი სკოლის მოდელს“. მიუხედავად ამისა, მკვლევრებს მიაჩნიათ, რომ ამ დოკუმენტში მოცემული მიგნებები, გამოვლენილი ხარვეზები, პოზიციური შედეგები და რეკომენდაციები სერიოზულ კვალს ტოვებს და სასარგებლო გამოცდილება შეიძლება ოყოს გადაწყვეტილების მიმღები პირებისთვის, ექსპერტთა საზოგადოებისთვის, სკოლების დირექტორებისთვის, რომლებიც ნათლად დაინახავენ რამდენად მნიშვნელოვანია ან უმნიშვნელოა მათი ჩართულობა სასწავლო გეგმის შემუშავებაში. ასე რომ, ადრესატთა არეალი საკმაოდ ფართეა.
მოამზადა ანა ფირცხალაიშვილმა
გთავაზობთ კვლევის რამდენიმე მიგნებას შესაბამისი რეკომენდაციებით
„ახალი სკოლის მოდელის“ დანერგვის შეფასების და ანალიზის საფუძველზე, დოკუმენტში ჩამოყალიბებულია რიგი რეკომენდაციებისა, რომლის გაცნობა შესაძლებელია სამოქალაქო ინტეგრაციისა და ეროვნებათშორისი ურთიერთობების ცენტრის ვებგვერდზე. მიგნებების დიდი ნაწილის შესახებ მკვლევრებმა თავად ისაუბრეს, ამიტომ შემოგთავაზებთ რამდენიმე მათგანს:
პოლიტიკის რეკომენდაცია 1. ახალი სკოლის მოდელის სარგებლის გავრცელება სოფლის, მაღალმთიან და არაქართულენოვან სკოლებზე
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: ახალი სკოლის მოდელმა, სკოლების ჩართულობის მხარდაჭერის ინსტრუმენტებიდან გამომდინარე, უთანასწორო მდგომარეობაში და მხარდაჭერის მიღმა დატოვა ისეთი სკოლები, რომლებიც ყველაზე მეტად საჭიროებდა მხარდაჭერას, კერძოდ: მაღალმთიანი რეგიონების სკოლები, სოფლის სკოლები, მცირეკონტინგენტიანი და არაქართულენოვანი სკოლები.
ინტერვენცია
ახალი სკოლის მოდელის ინფრასტრუქტურული, ტექნოლოგიების მიმართულების, პროფესიული განვითარებისა და მხარდაჭერის ინსტრუმენტების ამუშავება სპეციალური პროგრამის ფარგლებში სოფლის, მაღალმთიანი, მცირეკონტიგენტიანი და არაქართულენოვანი სკოლებისთვის;
სოფლის, მაღალმთიანი, არაქართულენოვანი და მცირეკონტინგენტიანი სკოლების მართვისა და მხარდაჭერის პროგრამის შექმნა და ამუშავება ახალი სკოლის მოდელის კონცეპტუალური და მეთოდოლოგიური საფუძვლების რეალიზებისთვის.
პოლიტიკის რეკომენდაცია 2. „ახალი სკოლის მოდელის“ განათლების რეფორმის სხვა მიმართულებებთან თავსებადობის უზრუნველყოფა
• მასწავლებელთა პროფესიული განვითარება და კარიერული წინსვლა
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: კვლევამ აჩვენა, რომ ახალი სკოლის მოდელი კონცეპტუალურ, ადმინისტრაციულ, პროცედურულ და შინაარსობრივ წინააღმდეგობაში იყო მასწავლებელთა პროფესიული განვითარებისა და კარიერული ზრდის სქემასთან. შესაბამისად, ახალი სკოლის მოდელით განსაზღვრული ხედვა, მასწავლებელთა პროფესიული განვითარებისა და მხარდაჭერის თვალსაზრისით, განსახორციელებლად პრობლემური იყო.
ინტერვენცია:
მასწავლებელთა პროფესიული განვითარებისა და კარიერული წინსვლის სქემის ტრანსფორმაცია და მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების სასკოლო დონეზე ახალი სკოლის მოდელში არსებული ინსტრუმენტების ამუშავება;
წარმატებული პრაქტიკების მიბმა ფორმალური სქემის პროცედურებთან, ასეთის არსებობის შემთხვევაში;
წარმატებული პრაქტიკების მხარდაჭერა მონეტარული პოლიტიკით მასწავლებელთა პროფესიული განვითარებისათვის;
მასწავლებელთა შეფასების სასკოლო სისტემის შექმნა და განვითარება;
სკოლების მხარდაჭერა მხარდამჭერი ჯგუფებისა და ქოუჩინგის სისტემების სასკოლო დონეზე ან სკოლათაშორის თანამშრომლობით სასკოლო კულტურის შემადგენელ ნაწილად ქცევისათვის;
მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების მიდგომების მიბმა ახალი სკოლის კონცეპტუალურ და მეთოდოლოგიურ საფუძვლებთან;
მასწავლებლების პროფესიული დაწინაურების ახალი გზების კონცეპტუალიზაცია, რომელიც, ერთი მხრივ, მასწავლებლის პროფესიული მოტივაციის ზრდაზე იქნება ორიენტირებული მონეტარული და პოზიტიური ზრდის სახით, ხოლო, მეორე მხრივ კი, სხვა მასწავლებლებისათვის საუკეთესო პრაქტიკებისა და გამოცდილების გაზიარებას წაახალისებს. ეს შეიძლება გულისხმობდეს, მაგალითად, წამყვანი და მენტორი მასწავლებლის სტატუსის მსგავსად, ქოუჩი მასწავლებლის ან კონსულტანტი მასწავლებლის სტატუსის არსებობას ან ამ მიმართულების კონკრეტული საქმიანობები იყოს ინტეგრირებული სქემის არსებულ გადანაწილებაში.
• სასკოლო სახელმძღვანელოების თავსებადობა ახალი სკოლის მოდელის მეთოდოლოგიურ და კონცეპტუალურ ხედვასთან
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: რეფორმის საწყის ეტაპზე გამოიკვეთა არსებული გრიფირებული სასკოლო სახელმძღვანელოებისა და ახლი სკოლის მოდელის ცნებათა პედაგოგიკაზე დაფუძნებული მიდგომების თავსებადობის საკითხი, რაც სახელმძღვანელოებზე პედაგოგთა მიჯაჭვულობის პირობებში განსაკუთრებით აქტუალური იყო.
ინტერვენცია:
სასკოლო სახელმძღვანელოების, მასწავლებლის გზამკვლევების სრულად მორგება ახალი სკოლის მოდელის ცნებათა პედაგოგიკის, კონსტრუქტივისტული მიდგომების, კომპლექსური დავალებებისა და განმავითარებელი შეფასებების კონცეფციებსა და დადებით პრაქტიკებთან;
სწავლების პროცესში, ტექნოლოგიების გამოყენების კვალდაკვალ, სასკოლო სახელმძღვანელოების შექმნა და ადაპტირება ციფრული, დისტანციური თუ ონლაინ სწავლებისთვის ან პირისპირ სწავლებისას ტექნოლოგიური რესურსების გამოსაყენებლად;
მასწავლებელთა თუ დაინტერესებულ მხარეთა მიერ შექმნილი სასწავლო რესურსების გამოყენებისა და ურთიერთგაზიარების ინსტრუმენტების ამუშავება;
სასკოლო სახელმძღვანელოების განტვირთვა შინაარსობრივი გადატვირთულობისგან, სამეცნიერო ენის მოსწავლეთათვის გასაგები ენით წარმოდგენა, ტექსტების შერჩევისას კონტექსტის გათვალისწინება, ცნებათა პედაგოგიკისა და კონსტრუქტივიზმის პრინციპების ფორმალური გამოყენების ნაცვლად, რეალური მიდგომების წარმოჩენა; ბავშვებისათვის საინტერესო თემატიკაზე ორიენტირება.
• უმაღლესში მისაღები სისტემა და ახალი სკოლის მოდელი
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: ახალი სკოლის მოდელის განხორციელება, ფაქტობრივად, შეუძლებელი იყო საშუალო საფეხურზე. უმაღლესში მისაღები სისტემა და ერთიან ეროვნულ გამოცდაზე ჩასაბარებელი საგნები განსაზღვრავს საშუალო საფეხურზე სკოლის მოსწავლეთა მოტივაციას, შეისწავლოს ესა თუ ის საგანი. სკოლის როლის მოსწავლისეული აღქმა გახლავთ უმაღლესისთვის მომზადება და, ამდენად, მხოლოდ იმ საგნებზე ფოკუსირება, რომლებიც მისაღები სისტემის ნაწილია, ხოლო ზოგადი განათლების მიღება და ზოგადად მნიშვნელოვანი ცოდნის, კომპეტენციისა და უნარების განვითარება, რაც მათთვის მნიშვნელოვანია – სრულად იგნორირებული. მისაღები გამოცდების ჩაბარება უფრო მძლავრი მოტივატორია, ვიდრე ზოგადი ცოდნისა და განათლების მიღება.
ინტერვენცია:
ახალი სკოლის მოდელის კონცეპტუალური მიდგომების რეალიზების პირობებში სასკოლო ცხოვრებისა და სასკოლო აქტივობების როლის ასახვა უმაღლესში მისაღებ სისტემებში;
საშუალო საფეხურზე ახალი სკოლის მოდელის ფარგლებში დადასტურებული აკადემიური შედეგების ასახვა მისაღებ სისტემებში;
მისაღები გამოცდების ტესტების გადახედვა და მეტი აქცენტი ახალი სკოლის მოდელის ფარგლებში მიღწეული ცოდნისა და კომპეტენციების დადასტურებაზე.
• საჯარო სკოლების ავტორიზაციის პროცესი
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: ახალი სკოლის მოდელი ორიენტირებული იყო არა გარე შეფასებაზე, არამედ სკოლის, როგორც ინსტიტუციის, ტრანსფორმაციაზე – კომპლექსური ელემენტებისა და ასპექტების გათვალისწინებით, სადაც რეალურად სკოლას, ავტონომიურობისა და საკუთარი შესაძლებლობების პირობებში, უნდა გაეთვალისწინებინა განვითარების გეგმა, ტემპი, მიმართულებები, ავტორიზაციის პროცესისგან განსხვავებით, საშუალებას აძლევდა სკოლასა და დირექტორებს, ეჭვქვეშ დაეყენებინათ სკოლის შესაძლებლობები და მზაობა ავტონომიისათვის, რაც ავტორიზაციის პროცესში ვერ ხერხდებოდა და სკოლას, რომელიც იწყებდა ამ პროცესის გავლას, უნდა გამოეძებნა რესურსი ავტორიზაციის მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად.
ინტერვენცია:
ახალი სკოლის მოდელის ხედვისა და განხორციელების პროცესში დადასტურებული პოზიტიური ხედვების ინტეგრირება ავტორიზაციის რეფორმის ფარგლებში. მათ შორის:
ძლიერი აქცენტი სკოლის ჰოლისტურ განვითარებაზე და ანგარიშვალდებულების არსებული ძლიერი ელემენტის ჩანაცვლება ინსტიტუციური შესაძლებლობების გაძლიერებით;
ავტორიზაციის პროცესის შინაარსზე ფოკუსირება და ნაკლები აქცენტები ბიუროკრატიულ ინსტრუმენტებზე;
ავტორიზაციის პროცესის რეალური დატვირთვა ხარისხის განვითარებისა და შეფასების პრაქტიკით ფორმალური პროცედურების ნაცვლად და ახალი სკოლის მოდელის პოზიტიური გამოცდილების გამოყენება ამ მიმართულებით;
ახალი სკოლის მოდელი ორიენტირებული იყო არა გარე შეფასებაზე, არამედ სკოლის, როგორც ინსტიტუციის, ტრანსფორმაციაზე კომპლექსური ელემენტებისა და ასპექტების გათვალისწინებით, სადაც რეალურად სკოლას ავტონომიურობისა და საკუთარი შესაძლებლობების პირობებში უნდა გაეთვალისწინებინა განვითარების გეგმა, ტემპი, მიმართულებები. ამ ხედვის გადატანა ავტორიზაციის პროცესში.
პოლიტიკის რეკომენდაცია 22: ფოკუსირება უფრო მეტად ცოდნის სიღრმეზე, ვიდრე ვიზუალურ ეფექტებზე
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: კომპლექსურ დავალებებზე მუშაობისას მასწავლებლები ხშირად ფოკუსირებული არიან გარეგნულ, ვიზუალურ ეფექტებზე და არა მოსწავლეებში სიღრმისეული ცოდნის განვითარებაზე.
ინტერვენცია:
ფოკუსირება სასწავლო მიზნებზე და არა საბოლოო პროდუქტზე, რომელშიც სასწავლო მიზნებით განსაზღვრული შედეგები შეიძლება არ იყოს რეალიზებული.
პოლიტიკის რეკომენდაცია 23: კომპლექსური დავალებების, როგორც შინ შესასრულებელი დავალების, გადააზრება და მიდგომების შეცვლა. კომპლექსურ დავალებაზე სასკოლო მუშაობის ინტენსიფიკაცია და შინ მუშაობის მინიმუმამდე დაყვანა.
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: კომპლექსურ დავალებას მოსწავლეები ხშირად შინ ამზადებენ, სწავლება გადავიდა სკოლებიდან სახლებში და მისი ეფექტურობა დამოკიდებული გახდა მშობლების კომპეტენციაზე, ცოდნასა და ჩართულობის ხარისხზე. სწავლის დელეგირებით საშინაო გარემოში ზარალდებიან მოსწავლეები, რომლებსაც არ აქვთ ხელსაყრელი სასწავლო გარემო ან მშობლების მხარდაჭერა.
ინტერვენცია:
კომპლექსურ დავალებებზე მუშაობა სასკოლო გარემოში, სასკოლო რესურსებზე დაფუძნებით, რაც უზრუნველყოფს სწავლის შესაძლებლობებზე თანაბარ ხელმისაწვდომობას. ამგვარი მიდგომით მინიმუმამდე უნდა დავიდეს კომპლექსურ დავალებებზე შინ მუშაობის საჭიროებები და მსგავსი შეხვედრები მოლაპარაკებებისა და შეთანხმების საგანს უნდა წარმოადგენდეს.
პოლიტიკის რეკომენდაცია 24: მშობელთა დაბალანსებული ჩართულობა მოსწავლეთა ავტონომიის შენარჩუნების კვალდაკვალ
კვლევის მიგნება/დასაბუთება: კომპლექსური დავალებების სირთულიდან ან ბუნდოვანებიდან, ასევე რიგ შემთხვევებში მოსწავლის კარგად წარმოჩენის საჭიროებიდან გამომდინარე, მშობლის გადაჭარბებულმა ჩართულობამ კომპლექსური დავალებების შესრულებაში შეზღუდა მოსწავლის ინიციატივა და ავტონომია და, ფაქტობრივად, კომპლექსური დავალება იქცა მშობელთა მიერ შესრულებულ პროდუქტად, მოსწავლეთა სასწავლო მიზნების მიღწევისა და შესაბამისი ცოდნისა და კომპეტენციების განვითარების ნაცვლად.
ინტერვენცია:
სკოლებისა და მასწავლებლების გაძლიერება მშობელთა ჩართულობის გააზრებისა და სტრატეგიების თვალსაზრისით. კომპლექსური დავალებების სირთულის შესაბამისობა მოსწავლეთა ცოდნასა და შესაძლებლობებთან და მოსწავლეთა ცოდნისა და უნარების განვითარება კომპლექსური დავალებების განსახორციელებლად, რათა მშობელთა მხარდაჭერა შესაბამისი გარემოს შექმნითა და მშობელთა პოზიტიური ჩართულობით შემოიფარგლოს. მშობლების ჩართულობის წახალისება შვილების დამოუკიდებლობისა და კრიტიკული აზროვნების უნარების განვითარების მხარდასაჭერად. ასევე, რთული დავალებების დაყოფა მარტივ ელემენტებად და ამ ელემენტების შესრულებაზე მუშაობისთვის მეტი ეტაპებისა და დროის მიცემა.
