ამ რუბრიკაზე მუშაობისას სულ მქონდა სურვილი, ჩემი სტუმარი საექთნო საქმის პროფესიული სტუდენტი ვაჟი ყოფილიყო. მხოლოდ ორჯერ გამიმართლა – პირველად „პანაცეაში“, მეორედ მარნეულის საზოგადოებრივ კოლეჯში (დირექტორი – მახირ ბაირამოვი), როცა ერთ-ერთ რესპონდენტად ელთაჯ მირზალიევი დამისახელეს. ექთანი მამაკაცები ჩვენში იშვიათობაა, თუმცა, ვფიქრობ, ამ პოზიციაზე ძალიანაც საჭირო და აუცილებელი, ბევრი მიზეზის გამო.
რაც შეეხება ელთაჯს, იგი მარნეულიდანაა, კაჩაგანის საჯარო სკოლა აქვს დამთავრებული. შემდეგ ისე მოხდა, რომ ოჯახი ბაქოში გადავიდა, მათთან ერთად ელთაჯიც, მაგრამ დიდხანს ვერ გაძლო და საქართველოში დაბრუნდა ბებია-ბაბუასთან და, როგორც ამბობს, არსად წასვლას აღარ აპირებს: „მედიცინა ყოველთვის მაინტერესებდა, მაგრამ არ ვიცოდი რით დამეწყო. პირველად „იმედში“ ჩავაბარე ფარმაციის ფაკულტეტზე. პრობლემები მქონდა, ქართული ენის მხრივ, ამიტომ შესწავლა დავიწყე, თეორიულ საგნებს ქართულად ვსწავლობდი, თუ გამიჭირდებოდა, მასწავლებელი და მეგობრები მეხმარებოდნენ. როცა დავასრულე და პროფესია ავითვისე, მერე საექთნო საქმის შესწავლა მომინდა. გამიხარდა, რომ მარნეულში აღმოჩნდა ასეთი კოლეჯი“.
ამ დროს, სახელმწიფო ენის მხრივ, უკეთესი მდგომარეობა ჰქონდა. მოინდომა, ეროვნული გამოცდები ჩააბარა და მეორედ გახდა პროფესიული სტუდენტი – ახლა უკვე მისი მომავალი პროფესია ექთნობაა. ჯერ პირველ კურსზეა ელთაჯი, მაგრამ უკვე რამდენიმე თვეა, მარნეულში, „ჯეოჰოსპიტალსში“ მუშაობს, რენტგენის კაბინეტში ლაბორანტად, პარალელურად, ექთნის პროფესიას ეუფლება, ენასაც იუმჯობესებს და, როგორც ჩანს, უფრო დიდი მიზნების მისაღწევად ემზადება. სჯერა, რომ კოლეჯში მიღებული თეორიული ცოდნა და პრაქტიკული გამოცდილება დაეხმარება მიზნის მიღწევაში, ექიმისთვის ექთნად მუშაობის გამოცდილება აუცილებელიაო – ამბობს. ჯერჯერობით, მისი ინტერესის სფერო რენტგენოლოგიაა.
„თუ შევძლებ და სწავლას სამედიცინო უნივერსიტეტში გავაგრძელებ, რაც ძალიან მინდა, ვიცი, რომ კოლეჯში მიღებული ცოდნაცა და გამოცდილებაც აუცილებლად გამომადგება“.
ორი წელია, ამ ცოდნის მისაღებად, სტუდენტები პრაქტიკას მედიცინის თითქმის ყველა სფეროში გადიან; ვინ იცის იქნებ ელთაჯს სხვა მიმართულებითაც გაუწიოს გულმა, თუმცა მანამდე, მთელი მონდომებით, საექთნო საქმეს სწავლობს და მისი დიდი ინტერესი მხოლოდ ისაა, რომ კარგი ექთანი გამოვიდეს.
საიდა ისმაილოვაც ამავე კოლეჯის III კურსის სტუდენტია. დმანისის რუსული სკოლა აქვს დამთავრებული, მაგრამ ქართულად მშვენივრად ლაპარაკობს. რაც შეეხება პროფესიას, ჩვენი რუბრიკის სხვა პროფესიული სტუდენტების მსგავსად, მედიცინა მისი ბავშვობისდროინდელი არჩევანი აღმოჩნდა. ამ ოცნების ასასრულებლად ჩამოვიდა მარნეულში, ნათესავებთან. საიდას, ელთაჯისგან განსხვავებით, კოლეჯიდან მედიცინის სხვადასხვა სფეროში გავლილი პრაქტიკის წყალობით, ნათელი წარმოდგენა აქვს მედიცინის ყველა მიმართულებაზე. თბილისში, ფსიქიატრიაში, მთავარი ექთნის მეთვალყურეობით, გაიარა პრაქტიკა; მარნეულის „ჯეოჰოსპიტალსის“ თერაპიულ განყოფილებაში ექთან-თერაპევტთან მუშაობს და ძალიან ღირებულ გამოცდილებასაც იღებს. აკადემიური განათლების მიღებაზე ისიც ფიქრობს, ექიმი-პედიატრი უნდა გახდეს. ამბობს, რომ ამ გზაზე დამაბრკოლებელი ფაქტორი მხოლოდ მისი დედობა შეიძლება გახდეს, თუმცა ასეც რომ მოხდეს, მიზანი მაინც ძალაში რჩება და იმედია, საიდას მისი მიღწევა არ გაუჭირდება.
ანა ფირცხალაიშვილი
