ირაკლი თავაძე
ჟებოტა თიანეთის მუნიციპალიტეტის ერთ-ერთი გამორჩეული სოფელია როგორც თავისი ისტორიით, ასევე – ბუნებით, მდებარეობით და ბუნებრივ-კლიმატური პირობებით. ის მთაში საკმაოდ მაღლა, ზღვის დონიდან 1160 მეტრზე მდებარეობს, დაბა თიანეთის მომიჯნავედ, სულ რაღაც 1 კილომეტრში. სოფელს ადრე მათურიანთკარს, მათურელებსაც ეძახდნენ, რადგან აქ ჯერ კიდევ მე-18 საუკუნის დასაწყისში ფშავის სოფელ მათურადან, სხვა გვარებთან ერთად, მათურელები გადმოსახლებულან.
სოფელი დღესაც დიდია, თუმცა ისტორიულ წარსულთან შედარებაც არაა და „შაგრენის ტყავივით“ ილევა. ასე მაგალითად, 2002 წლის მოსახლეობის საყოველთაო აღწერით სოფელში 711 ადამიანი ცხოვრობდა, 2014 წელს კი უკვე 531-ია რეგისტრირებული. შესაბამისად, მცირდება მოსწავლეთა რაოდენობაც სოფლის საჯარო სკოლაში, რაც აქაურთა ერთ-ერთი მთავარი სატკივარია – ამჟამად 80 მოსწავლე ჰყავთ.
მცირე კონტინგენტის მიუხედავად, შეიძლება ითქვას, სკოლა სისხლსავსე სპორტული ცხოვრებით ცხოვრობს და აქტიურად მონაწილეობს როგორც მუნიციპალურ, ასევე რეგიონულ კომპლექსურ სპორტულ ღონისძიებებში თუ საქართველოს ჩემპიონატებში.
ბოლო 4-5 წელია, აქაურებმა განსაკუთრებით ბადმინტონში გამოიჩინეს თავი. როგორც ჟებოტის სკოლის სპორტის პედაგოგი ვლადიმერ უშიკიშვილი ამბობს, ამ სახეობაზე აქცენტი მოსწავლეთა მცირე კონტინგენტის გამო გააკეთეს – მრავალრიცხოვან გუნდურ სახეობებთან შედარებით, აქ ბევრად მცირე ოდენობაა საჭირო. არჩევანმაც გაამართლა და დღეს არა მარტო ეს სკოლა, სოფელიც და მუნიციპალიტეტიც თავს იწონებენ მათი მიღწევებით: ბიჭებსა თუ გოგონებში სამჯერ გახდნენ სასკოლო ოლიმპიადისა თუ საქართველოს ჩემპიონები; გოგონები გამოდიან საქართველოს ჩემპიონატის I ლიგაში… მათი გუნდის წევრი საუკეთესო მოთამაშედაც დასახელებულა. თუმცა მცირე კონტინგენტი პერიოდულად მაინც უშლით ხელს, მაგალითად, ბოლო ტურნირში ღულელების სკოლიდან დაიმატეს 2 მოთამაშე…
ღულელები ვახსენეთ და ჟებოტელთა წარმატებამ ერთგვარი ბიძგი მისცა თიანეთის მუნიციპალიტეტში ბადმინტონის განვითარებას — ეს სახეობა შევიდა იმავე ღულელების და ტუშურების საჯარო სკოლებშიც. აქ ისიც უნდა ითქვას, რომ უშიკიშვილი თიანეთის სასპორტო სკოლაშიც მუშაობს მწვრთნელად, სადაც ასევე შედის ბადმინტონი და ამ ბავშვების უმეტესობა (სპორტის სხვა სახეობებშიც ასეა), თავისი სკოლის გარდა, სპორტსკოლაშიც ვარჯიშობს დამატებით, რაც დაოსტატებაში კიდევ უფრო ეხმარებათ. თავად უშიკიშვილი შეთავსებით ტუშურებშიც მუშაობს სპორტის პედაგოგად, უფრო დიდ მასშტაბებზე, ანუ სხვა სოფლებში მსურველთა მოძიებას კი, როგორც თავად გვითხრა, არც ცდილობს ერთი მარტივი მიზეზის გამო – უფრო მეტი მოსწავლის ვარჯიშს ფიზიკურად ვერ შეძლებს და ამიტომ არც ეძებს. თუმცა, თუ ვინმე სხვა სოფლებიდან ინტერესს გამოიჩენს, ცხადია, უარს არ ეტყვიან.
ჟებოტის საჯარო სკოლისთვის ბადმინტონი არაა სპორტის ერთადერთი წარმატებული სახეობა: მონაწილეობენ საფეხბურთო ტურნირებშიც, კარგი შედეგები აქვთ ფრენბურთშიც, მძლეოსნობაშიც, გამოდიან მინი-ფეხბურთში, მხიარულ სტარტებში და სხვა… ფრენბურთის მხრივ ზარიძეების სკოლის წარმატებებიც უნდა აღინიშნოს, განსაკუთრებით – გოგონებში, რომლებსაც გაუმარჯვიათ სხვადასხვა შეჯიბრებებში, მძლეოსნობაში კი ღულელების სკოლაც ყოჩაღობს. ბოლო პერიოდში საქართველოს მძლეოსანთა ჩემპიონატში ჟებოტა-ღულელების სკოლამ 27 მედალიც კი მოიპოვა, რაც არაა ურიგო შედეგი. შესაბამისად, „სპორტის დედოფლის“ სხვადასხვა დისტანციებში ჰყავთ საქართველოს ჩემპიონატის მედალოსნებიც.
როგორც გითხარით, თიანეთის მუნიციპალიტეტის სპორტულ ცხოვრებაში სასპორტო სკოლაც დიდ როლს თამაშობს, სადაც სპორტულ სახეობათა კიდევ უფრო დიდი სპექტრია: იმავე ფეხბურთის, ბადმინტონის, ფრენბურთის გარდა მუშაობს კალათბურთის, ძალოსნობის, ჭიდაობის, ძიუდოს, კარატეს, ჭადრაკის, შაშის, მაგიდის ჩოგბურთის სექციები… ეს ყველაფერი კარგი, მაგრამ საკითხავია, რამდენადაა ეს სიკეთეები ხელმისაწვდომი დაბიდან დაშორებული მთის სოფლების მოზარდებისთვის? თავად ჟებოტის სკოლა ხშირად მონაწილეობს „რა, სად, როდის“ თამაშებში და მასწავლებელთა თუ დირექტორთა შეჯიბრებებშიც, ან ისეთ ღონისძიებებში, სადაც მოსწავლეები, მასწავლებლები და მშობლები ერთად გამოდიან. ბავშვები ასევე აქტიურად მონაწილეობენ არასაგაკვეთილო აქტივობებში – ხშირად აქვთ ლაშქრობა-ექსკურსიები როგორც მუნიციპალიტეტის ფარგლებში, ასევე – მის გარეთ, აწყობენ გასვლებს ბუნებაში და სხვა.
უშიკიშვილის თქმით, ჟებოტის სკოლა მატერიალურ-ტექნიკურადაც უზრუნველყოფილია, რაშიც სპორტის მასწავლებელი დიდად ემადლიერება სკოლის დირექტორ ინეზა ციხიშვილს, რომელიც უკვე 30 წელზე მეტია, ამ საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე მუშაობს. ის უშუალოდ ყოფილა ჩართული სკოლის სპორტული ცხოვრების ყოველდღიურობაში და რა გასაკვირია, უშუალო მიმართვისას მუდამ მზად რომ არის დასახმარებლად. სკოლას ღია მოედანიც აქვს და დახურული დარბაზიც, თუმცა სტადიონს უფრო მძლეოსნობისთვის იყენებენ, დახურული დარბაზი კი კომპლექსურია და ბევრად დატვირთულიც. ბადმინტონი, ფრენბურთი, მინი-ფეხბურთი, კალათბურთი – ამ ყველაფერში იქ ვარჯიშობენ.
წარმატებულ სკოლებსა და სპორტსმენებს გვერდში უდგას თიანეთის მერიაც და მერი ლევან წიკლაური, რომელიც მიღებას უწყობს მედალოსნებს და სოლიდური ფულადი პრემიებითაც აჯილდოებს.
ერთადერთი ისაა, რომ სასკოლო სპორტულ ოლიმპიადებში გამარჯვების შემდეგ, მსოფლიოს ანალოგიურ ღონისძიებაზე ვერ დააფინანსეს. შარშან ბადმინტონში გამარჯვებულები ბახრეინში უნდა წასულიყვნენ, საბუთებიც შეაგროვებინეს, მაგრამ საბოლოოდ მაინც უარი უთხრეს უსაფრთხოების გამო, რაც ახლო აღმოსავლეთში გართულებული საომარი ვითარებით ახსნეს. წელს ისევ ჰპირდებიან გაგზავნას და, იმედია, ამჯერად მაინც მოხერხდება.
