სო­ფე­ლი სა­ინ­ტე­რე­სო ის­ტო­რი­ით

ხრე­ი­თი ერთ-ერ­თი უძ­ვე­ლე­სი სო­ფე­ლია ზე­მო იმე­რეთ­ში. მდი­და­რი და მრავ­ლის­მომ­ც­ვე­ლია მი­სი ის­ტო­რია. ხრე­ი­თის პირ­ველ და­სახ­ლე­ბა­თა შე­სა­ხებ სა­ინ­ტე­რე­სო ცნო­ბებს გვაწ­ვ­დი­ან ქარ­თ­ვე­ლი და უცხო­ე­ლი ავ­ტო­რე­ბი – ვა­ხუშ­ტი ბაგ­რა­ტი­ო­ნი, ჟან ფრან­სუა გამ­ბა, გუნ­დენ­შ­ტე­ი­ნი, ნი­კი­ფო­რე ტუ­ლო­ჩა­ნო­ვი, ალექ­სან­დ­რე იევ­ლე­ვი… მა­თი შრო­მე­ბი შე­ი­ცავს XVII სა­უ­კუ­ნის შუა ხა­ნე­ბის იმე­რე­თის სა­მე­ფოს აღ­წე­რი­ლო­ბას, სა­დაც ხრე­ი­თი ცი­ხე-ქა­ლა­ქა­დაა მოხ­სე­ნი­ე­ბუ­ლი. აკა­დე­მი­კოს აკა­კი შა­ნი­ძის გან­მარ­ტე­ბით და პრო­ფე­სორ ზუ­რაბ ჭუმ­ბუ­რი­ძის ნაშ­რომ­ში „რა გქვია შენ?“ სოფ­ლის სა­ხელ­წო­დე­ბა ასეა ახ­ს­ნი­ლი: სუ­ფიქ­სია -ით, ფუ­ძეა „ხრე“, რაც კლდი­ან-ღორ­ღი­ან ად­გილს ნიშ­ნავს. სოფ­ლის პირ­ვე­ლი და­სახ­ლე­ბა ად­რე­ულ რკი­ნის ხა­ნას უკავ­შირ­დე­ბა, შემ­დეგ გა­რე­მო­ე­ბა­თა გა­მო: ახ­ლო­მახ­ლო ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე აღ­მო­ჩე­ნი­ლია რკი­ნის ხა­ნის მი­წის და­მა­მუ­შა­ვე­ბე­ლი იარა­ღე­ბი. სამ­ჭედ­ლოს, კერ­ძოდ, სა­ბურ­ვე­ლის ნაშ­თე­ბი, თი­ხის მი­ლე­ბის ნა­წი­ლე­ბი, ქუ­რა, რკი­ნის ნად­ნო­ბის გრო­ვა, წი­და და სხვა. სოფ­ლის მი­და­მო­ებ­ში აღ­მო­ჩე­ნი­ლი სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბა­ნი სა­შუ­ა­ლე­ბას გვაძ­ლევს ვი­ფიქ­როთ, რომ ხრე­ი­თის გა­ნახ­ლე­ბის ის­ტო­რი­ა­ში ორი ეტა­პი გა­მო­ი­ყო­ფა: პირ­ვე­ლი უკავ­შირ­დე­ბა ად­რე­ულ რკი­ნის ხა­ნას. მე­ო­რე – გვი­ან ფე­ო­და­ლურს, XVII სა­უ­კუ­ნეს, რო­დე­საც უკ­ვე ახა­ლი და­სახ­ლე­ბა ხდე­ბა. ინ­ტე­რესს აძ­ლი­ე­რებს 1895 წელს გა­ზეთ „კვალ­ში“ (№147) და­ბეჭ­დი­ლი ინ­ფორ­მა­ცია:

„სო­ფელ ხრე­ით­ში ამა წლის მარ­ტის ხუთ­სა რიცხ­ვ­სა, გლეხს ვინ­მე გი­გო შე­ყი­ლა­ძეს მი­წის და­მუ­შა­ვე­ბის დროს უპო­ვია ერ­თი ბე­ჭე­დი და ორი ბრო­ლის მძი­ვი. ბე­ჭედ­ზე აღ­მოჩ­ნ­და წარ­წე­რა „ქ. ალექ­სან­დ­რე მო­ნაღ­ვ­თი­სა ძე მე­ფი­სა ბაგ­რა­ტი­სა“. ის არის ალექ­სან­დ­რე IV, რო­მე­ლიც მე­ფობ­და 1683-1690 და 1691-1695 წლებ­ში. ზო­გი­ერ­თი წე­რი­ლო­ბი­თი წყა­როს და, აგ­რეთ­ვე, გად­მო­ცე­მის თა­ნახ­მად ხრე­ი­თის მო­სახ­ლე­ო­ბა რა­ჭი­დან დამ­კ­ვიდ­რე­ბუ­ლა, და­უწყი­ათ აუთ­ვი­სე­ბე­ლი მი­წე­ბის და­მუ­შა­ვე­ბა, მოჰ­ყავ­დათ სი­მინ­დი, იშ­ვი­ა­თად – ხორ­ბა­ლი, ქე­რი, მის­დევ­დ­ნენ მე­სა­ქონ­ლე­ო­ბას. დრო­თა გან­მავ­ლო­ბა­ში სოფ­ლის ის­ტო­რი­ულ ანა­ლებ­ში ნათ­ლად იკ­ვე­თე­ბა სას­კო­ლო სწავ­ლე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბის აუცი­ლებ­ლო­ბა, თუმ­ცა­ღა, ხრე­ი­თის სას­კო­ლო ცხოვ­რე­ბის ის­ტო­რი­ის შე­სა­ხებ შე­და­რე­ბით მწი­რი ცნო­ბე­ბი მოგ­ვე­პო­ვე­ბა. წარ­სუ­ლის გაკ­ვე­თი­ლე­ბის ნა­წი­ლობ­რივ აღ­დ­გე­ნი­სა და ჩვენს წი­ნა­პარ მას­წავ­ლე­ბელ­თა საქ­მი­ა­ნო­ბის გა­ცოცხ­ლე­ბი­სათ­ვის, სას­კო­ლო ტრა­დი­ცი­ე­ბის წარ­მო­ჩე­ნის მიზ­ნით, გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას გა­ვაც­ნოთ ხრე­ი­თის სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო ის­ტო­რია.

XIX სა­უ­კუ­ნის 90-იან წლე­ბამ­დე, სკო­ლე­ბის სიმ­ცი­რი­სა და ხელ­მი­უწ­ვ­დო­მო­ბის გა­მო, სა­ში­ნაო აღ­ზ­რ­და­ში მთა­ვა­რი რო­ლი  მღვდელს ჰქონდა, რო­მე­ლიც საღ­ვ­თო რჯულ­სა და წე­რა-კითხ­ვას ას­წავ­ლი­და სწავ­ლას მოწყუ­რე­ბულ ხალხს. აქ­ვე უხ­დე­ბო­და ხე­ლო­ბის შეს­წავ­ლაც, რა­საც მე­ო­ჯა­ხე ქა­ლი უძ­ღვე­ბოდა, ერთ-ერ­თი ასე­თი ტი­პის სკო­ლა ხრე­ით­ში გა­იხ­ს­ნა 1891 წელს, რო­მე­ლიც წე­რი­ლო­ბით წყა­რო­ებ­ში ხრე­ი­თის სამ­რევ­ლო სკო­ლის სა­ხე­ლით არის ცნო­ბი­ლი:

„ზე­მო იმე­რეთ­ში შო­რაპ­ნის მაზ­რის სო­ფელ ხრე­ით­ში ლო­ლა­ძე­ე­ბის წმინ­და გი­ორ­გის ეკ­ლე­სი­ას­თან გა­იხ­ს­ნა სამ­რევ­ლო სკო­ლა – ერ­თ­კ­ლა­სი­ა­ნი“. ამა­ვე წყა­რო­ში სა­უ­ბა­რია სოფ­ლის მდე­ბა­რე­ო­ბის, უგ­ზო­ო­ბის, მკაც­რი ჰა­ვის შე­სა­ხებ („ცნო­ბის ფურ­ცე­ლი“, 1897 წლის 15 ნო­ემ­ბე­რი, №381, გვ. 3-4).

სამ­რევ­ლო სკო­ლა­ში წე­რა-კითხ­ვა­სა და ღვთის­მეტყ­ვე­ლე­ბის სა­კითხებს ას­წავ­ლი­და მღვდე­ლი ერ­მა­ლო ჯა­ფა­რი­ძე, ამ სკო­ლი­სათ­ვის სა­კუ­თა­რი წიგ­ნე­ბი შე­უ­წი­რავს სე­რა­პი­ონ მი­ხე­ლი­ძეს, რო­მელ­საც სა­მად­ლო­ბელ წე­რილს უძღვნის სკო­ლა („ცნო­ბის ფურ­ცე­ლი“, 1897 წლის 30 დე­კემ­ბე­რი, №414, გვ. 3-4).

1911 წელს ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძე (შემ­დ­გომ­ში მსოფ­ლი­ო­ში ცნო­ბი­ლი მთამ­ს­ვ­ლე­ლი ქა­ლი) ამ­თავ­რებს ქუ­თა­ი­სის ქალ­თა გიმ­ნა­ზი­ას, ბრუნ­დე­ბა მშობ­ლი­ურ სო­ფელ ხრე­ით­ში და 1913 წელს ხსნის წე­რა-კითხ­ვის სწავ­ლე­ბის სკო­ლას, სა­დაც გამ­გეც და ყვე­ლა საგ­ნის მას­წავ­ლე­ბე­ლი თვი­თონ ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძე იყო. ამ პე­რი­ოდ­ში სა­ხალ­ხო გა­ნათ­ლე­ბის ლი­ბე­რა­ლი­ზა­ცი­ის კა­ნო­ნი იძ­ლე­ო­და სა­ხალ­ხო სკო­ლე­ბის და­არ­სე­ბის უფ­ლე­ბას და სწავ­ლის უფ­ლე­ბაც ყვე­ლა წო­დე­ბის ადა­მი­ანს ჰქონ­და. ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძე ხრე­ი­თის პირ­ვე­ლი სა­ხალ­ხო სკო­ლის მას­წავ­ლე­ბე­ლი იყო.

სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში საბ­ჭო­თა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დამ­ყა­რე­ბის პირ­ველ­სა­ვე წელს, სოფ­ლის ცენ­ტ­რ­ში, გა­იხ­ს­ნა პირ­ვე­ლი ოთხ­კ­ლა­სი­ა­ნი სკო­ლა, რო­მე­ლიც გან­თავ­სე­ბუ­ლი იყო ორო­თა­ხი­ან ფიც­რულ შე­ნო­ბა­ში. ამ სკო­ლის პირ­ვე­ლი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი იყ­ვ­ნენ: ტა­ტი­ა­ნა ჯა­ფა­რი­ძე, რა­ი­სა ან­ტო­ნის ასუ­ლი კან­დე­ლა­კი და და­ვით შე­ყი­ლა­ძე.

1933 წელს 4-კლა­სი­ა­ნი სკო­ლა შვიდ­წ­ლი­ან სკო­ლად გა­და­კეთ­და, რომ­ლის დი­რექ­ტო­რი იყო ბი­ძი­ნა ერ­მა­ლოს ძე ჯა­ფა­რი­ძე, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას კი ეწე­ოდ­ნენ: და­ვით შე­ყი­ლა­ძე, პა­შა ჯა­ფა­რი­ძე, ალექ­სან­დ­რე შე­ყი­ლა­ძე, ბიქ­ტორ დე­ვი­ძე, პა­ტუ ლო­ლა­ძე და მუ­სი­კის მას­წავ­ლე­ბე­ლი ქსე­ნე­ფონ­ტე ლო­ლა­ძე. სოფ­ლის გე­ოგ­რა­ფი­ულ­მა მდე­ბა­რე­ო­ბამ და სას­კო­ლო ასა­კის ბავ­შ­ვ­თა სიმ­რავ­ლემ გა­ნა­პი­რო­ბა ხრე­ით­ში კი­დევ ორი დაწყე­ბი­თი სკო­ლის გახ­ს­ნა – 1933 წელს, მი­ხე­ლი­ძე­ე­ბის უბან­ში  ოთხ­კ­ლა­სი­ა­ნი სკო­ლა გა­იხ­ს­ნა, ხო­ლო შე­ყი­ლა­ძე­ე­ბის ოთხ­კ­ლა­სი­ა­ნი დაწყე­ბი­თი სკო­ლა – 1935 წელს; 1939-40 წლებ­ში სრუ­ლი სა­შუ­ა­ლო სკო­ლა გა­იხ­ს­ნა. ახ­ლად გახ­ს­ნი­ლი სა­შუ­ა­ლო სკო­ლის პირ­ვე­ლი დი­რექ­ტო­რი ბაგ­რატ აბე­სა­ძე გახ­და, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას ეწე­ოდ­ნენ: ელ. წუ­ლუ­კი­ძე, უ. წე­რე­თე­ლი, ა. კუ­პა­ტა­ძე, ივ. ტა­ბა­ტა­ძე, გ. გო­ცა­ძე, დ. შე­ყი­ლა­ძე, თ. ჯა­ფა­რი­ძე, ალ. შე­ყი­ლა­ძე, პ. ჩინ­ჩა­ლა­ძე, ნ. წუ­ლუ­კი­ძე და სხვე­ბი.

1964 წელს, სოფ­ლის ცენ­ტ­რ­ში, აშენ­და და ექ­ს­პ­ლუ­ა­ტა­ცი­ა­ში შე­ვი­და ახა­ლი სამ­სარ­თუ­ლი­ა­ნი კა­პი­ტა­ლუ­რი სას­კო­ლო შე­ნო­ბა 400 მოს­წავ­ლე­ზე, სკო­ლის დი­რექ­ტო­რი იყო შო­თა ბი­წა­ძე, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას კი ეწე­ოდ­ნენ: ივ. მი­ქა­ცა­ძე, ა. შე­ყი­ლა­ძე, ვ. შე­ყი­ლა­ძე, დ. ბაქ­რა­ძე, ა. გამ­ცემ­ლი­ძე, თ. ჯა­ფა­რი­ძე, ივ. ტა­ბა­ტა­ძე, ო. ჩუ­ბი­ნი­ძე, გ. გოგ­სა­ძე, ნ. შენ­გე­ლია, გ. ასა­თი­ა­ნი, თ. ცუც­ქი­რი­ძე, თ. კა­ლა­ტო­ზიშ­ვი­ლი, ე. წუ­ლუ­კი­ძე, მ. ბე­რიშ­ვი­ლი, ა. კუ­პა­ტა­ძე, თ. ცერ­ც­ვა­ძე, ა. ჩემ­ბა­რო­ვა, ჯ. ჯა­ფა­რი­ძე, გ. ბაქ­რა­ძე, ე. ჩიქ­ვი­ლა­ძე და სხვე­ბი.

1970 წელს კი ექ­ს­პ­ლუ­ა­ტა­ცია­ში შე­ვი­და მი­ხე­ლი­ძე­ე­ბის არას­რუ­ლი სა­შუ­ა­ლო სკო­ლის ორ­სარ­თუ­ლი­ა­ნი კა­პი­ტა­ლუ­რი სას­კო­ლო შე­ნო­ბა, სკო­ლის დი­რექ­ტო­რი იყო ვლა­დი­მერ ცერ­ც­ვა­ძე, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას ეწე­ოდ­ნენ: ე. სოფ­რო­მა­ძე, ვ. აბა­ში­ძე, ქ. ჯა­ფა­რი­ძე, ზ. შერ­გი­ლაშ­ვი­ლი, შ. გო­ცა­ძე, ჯ. სოფ­რო­მა­ძე, შ. ხვე­დე­ლი­ძე, გ. კირ­კი­ტა­ძე, ბ. ბახ­ტუ­რი­ძე, ნ. ტყე­მა­ლა­ძე, ვ. შე­ყი­ლა­ძე და სხვე­ბი.

მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, შე­ყი­ლა­ძე­ე­ბის დაწყე­ბი­თი სკო­ლი­სათ­ვის კვლავ აშენ­და ორ­სარ­თუ­ლი­ა­ნი სას­კო­ლო შე­ნო­ბა; სკო­ლის გამ­გე – ბეგ­ლარ მო­დე­ბა­ძე, პე­და­გო­გე­ბი – ვე­რა შე­ყი­ლა­ძე, მა­რი­ამ გვი­ლა­ვა, მა­რი­ამ შე­ყი­ლა­ძე.

ამ­ჟა­მად სო­ფელს ორი სას­წავ­ლო-სა­აღ­მ­ზ­რ­დე­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა ემ­სა­ხუ­რე­ბა, სა­მი კორ­პუ­სით – სსიპ ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძის სა­ხე­ლო­ბის ჭი­ა­თუ­რის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ხრე­ი­თის №1 სა­ჯა­რო და სსიპ ჭი­ა­თუ­რის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ხრე­ი­თის №2 სა­ჯა­რო სკო­ლე­ბი. ორი­ვე სკო­ლა­ში 150-მდე მოს­წავ­ლის სას­წავ­ლო-სა­აღ­მ­ზ­რ­დე­ლო საქ­მეს 70-ზე მე­ტი პე­და­გო­გი ემ­სა­ხუ­რე­ბა. სსიპ ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძის სა­ხე­ლო­ბის ჭი­ა­თუ­რის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ხრე­ი­თის №1 სა­ჯა­რო სკო­ლის დი­რექ­ტო­რია მი­ხე­ილ ლაშ­ხი, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას ეწე­ვი­ან: რა­მაზ ცერ­ც­ვა­ძე, თა­მაზ მი­ქა­ცა­ძე, აბე­სა­ლომ გამ­ცემ­ლი­ძე, მურ­თაზ კუ­პა­ტა­ძე, ქე­თე­ვან აბე­სა­ძე, თეა მუმ­ლა­ძე-ცერ­ც­ვა­ძე, ზი­ნა შერ­გი­ლაშ­ვი­ლი, ნი­ნო ზე­ინ­კ­ლიშ­ვი­ლი, ნო­ნა ხო­ხაშ­ვი­ლი, და­რე­ჯან შე­ყი­ლა­ძე, ლე­ლა შე­ყი­ლა­ძე, ლა­ლი ლო­ლა­ძე, ირ­მა ჩა­გე­ლიშ­ვი­ლი, მა­რი­ამ გო­გე­საშ­ვი­ლი, მაყ­ვა­ლა ცერ­ც­ვა­ძე, მა­რი­ნე ცერ­ც­ვა­ძე, მაია დე­ვი­ძე, თი­ნა­თინ სამ­ხა­რა­ძე, ლია აბ­რა­მიშ­ვი­ლი, ნი­აზ სოფ­რო­მა­ძე, შო­რე­ნა აბე­სა­ძე, ქე­თე­ვან გო­გო­ლი­ძე და სპე­ცი­ა­ლუ­რი მას­წავ­ლე­ბე­ლი თე­ო­ნა გაფ­რინ­დაშ­ვი­ლი.

სსიპ ჭი­ა­თუ­რის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ხრე­ი­თის №2 სა­ჯა­რო სკო­ლის დი­რექ­ტო­რია დო­დო მო­დე­ბა­ძე, პე­და­გო­გი­ურ მოღ­ვა­წე­ო­ბას ეწე­ვი­ან: სულ­ხან მი­ქა­ცა­ძე, თა­მარ მი­ხე­ლი­ძე, მაია მი­ქა­ცა­ძე, გო­გა მო­დე­ბა­ძე, ცი­ა­ლა კა­პა­ნა­ძე, მე­დეა შე­ყი­ლა­ძე, ვე­რი­კო ლე­კი­აშ­ვი­ლი, რი­ტა რი­აბ­კი­ნა, ნა­თია ერ­გემ­ლი­ძე, შო­რე­ნა აბე­სა­ძე და სხვ.

ხრე­ით­ში აღი­ზარ­დ­ნენ: მსოფ­ლი­ოს მას­შ­ტა­ბით უდი­დე­სი ალ­პი­ნის­ტი ქა­ლი ალექ­სან­დ­რა ჯა­ფა­რი­ძე, ცნო­ბი­ლი დრა­მა­ტურ­გი, მსა­ხი­ო­ბი, ხე­ლოვ­ნე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი მოღ­ვა­წე მი­ხე­ილ ჯა­ფა­რი­ძე (1904-1964), პუბ­ლი­ცის­ტი და მო­აზ­როვ­ნე, ქუ­თა­ი­სის ის­ტო­რი­ულ-ეთ­ნოგ­რა­ფი­უ­ლი მუ­ზე­უ­მის და­მა­არ­სე­ბე­ლი ტრი­ფონ ჯა­ფა­რი­ძე, ბორ­ჯო­მის მთა­ვა­რი ექი­მი ზაქ­რო ლო­ლა­ძე, უკ­რა­ი­ნა­ში ერთ-ერ­თი ოლ­ქის სა­ა­ვად­მ­ყო­ფოს გა­ნა­გებს სი­მონ კა­პა­ნა­ძე, შემ­დ­გომ­ში რეს­პუბ­ლი­კის შრო­მი­თი სა­ე­ქი­მო-სა­ექ­ს­პერ­ტო კო­მი­სი­ის თავ­მ­ჯ­დო­მა­რე იყო თა­მაზ ჯა­ფა­რი­ძე;

სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პო­ლი­ტექ­ნი­კურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ახალ­გაზ­რ­და თა­ო­ბის აღ­ზ­რ­დას ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და პრო­ფე­სო­რი ვიქ­ტორ ჯა­ფა­რი­ძე, პე­და­გო­გი­ურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში კი მოღ­ვა­წე­ობ­და კონ­ს­ტან­ტი­ნე შეყ­რი­ლა­ძე, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ტე­ლე­რა­დი­ო­მა­უწყებ­ლო­ბის ხმის რე­ჟი­სო­რად მუ­შა­ობ­და გი­ვი კა­პა­ნა­ძე, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პო­ლი­ტექ­ნი­კურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში კა­თედ­რის გამ­გედ – პრო­ფე­სო­რი მე­რაბ გო­ცა­ძე, ხრე­ი­თის სკო­ლის აღ­ზ­რ­დი­ლია და­ვით კა­პა­ნა­ძე, რუს­თა­ვის ექ­ს­პე­რი­მენ­ტუ­ლი სკო­ლის „ჩი­რაღ­და­ნი“ დი­რექ­ტო­რი, სულ­ხან-სა­ბა ორ­ბე­ლი­ა­ნის პე­და­გო­გი­უ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის დო­ცენ­ტი თენ­გიზ კაკ­რი­აშ­ვი­ლი, იურის­ტე­ბი – კაზ­მერ ცხა­და­ძე, კა­ხა სოფ­რო­მა­ძე, ექი­მი ნევ­რო­ლო­გი ბუ­ხუ­ტი მი­ხე­ლი­ძე, აწ გან­ს­ვე­ნე­ბუ­ლი თე­მურ ლო­ლა­ძე, მედ­სან­ნა­წი­ლის მთა­ვა­რი ექი­მის მო­ად­გი­ლე ზუ­რაბ ლო­ლა­ძე, ქე­თე­ვან მი­ხე­ლი­ძე, პე­დი­ატ­რი ნა­ნი სა­მა­კაშ­ვი­ლი, სტო­მა­ტო­ლო­გი ნა­ი­ლი მი­ქა­ცა­ძე, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტის ყო­ფი­ლი წევ­რი თე­ი­მუ­რაზ ჯა­ფა­რი­ძე, ინ­ჟი­ნე­რი ე. ჯა­ფა­რი­ძე, თ. სოფ­რო­მა­ძე.

ჩვე­ნი სკო­ლის აღ­ზ­რ­დი­ლე­ბი არი­ან ბიზ­ნეს­მე­ნე­ბი – და­ვით ჯა­ფა­რი­ძე და ზვი­ად ცერ­ც­ვა­ძე, რო­მელ­თა ინი­ცი­ა­ტი­ვი­თა და ფი­ნან­სუ­რი მხარ­და­ჭე­რით, აშენ­და ხრე­ი­თის ზე­ცი­ხის წმინ­და გი­ორ­გის ეკ­ლე­სია. სკო­ლის აღ­ზ­რ­დი­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნის, ქალ­ბა­ტო­ნი ია ცერ­ც­ვა­ძის ფი­ნან­სუ­რი მხარ­და­ჭე­რით, სკო­ლა­ში მო­ეწყო სა­მო­ქა­ლა­ქო გა­ნათ­ლე­ბის ოთა­ხი და გან­ხორ­ცი­ელ­და რამ­დე­ნი­მე სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო პრო­ექ­ტი.

გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მა­ში მიმ­დი­ნა­რე რე­ფორ­მის მოთხოვ­ნა­თა შე­სა­ბა­მი­სად, სა­ჯა­რო სკო­ლე­ბის პე­და­გო­გი­უ­რი კო­ლექ­ტი­ვე­ბის ძი­რი­თა­დი მი­ზა­ნია, რომ სკო­ლა გახ­დეს წარ­მა­ტე­ბუ­ლი, კონ­კუ­რენ­ტუ­ნა­რი­ა­ნი სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა, რო­მელ­საც ეყო­ლე­ბა პრო­ფე­სი­უ­ლი კად­რე­ბი, ექ­ნე­ბა კე­თილ­მოწყო­ბი­ლი ბა­ზა და შეძ­ლებს გა­ნუ­ვი­თა­როს მოს­წავ­ლე­ებს ცოდ­ნის მი­ღე­ბის სურ­ვი­ლი და სწავ­ლი­სად­მი ინტერესი.

თა­მაზ მი­ქა­ცა­ძე – და-ძმა ჯა­ფა­რი­ძე­ე­ბის სახლ-მუ­ზე­უ­მის დი­რექ­ტო­რი, სო­ფ. ხრე­ი­თის №1 და №2 სა­ჯა­რო სკო­ლე­ბის ყო­ფი­ლი დი­რექ­ტო­რი