12 ოქტომბერი, შაბათი, 2024

რო­გორ­მე უკან და­ი­ხი­ოს სა­ხელ­მ­წი­ფომ ყვე­ლა სფე­რო­დან და, მათ შო­რის, გა­ნათ­ლე­ბის სფე­რო­და­ნაც

spot_img

რო­გორც ცნო­ბი­ლია, ახა­ლი სას­წავ­ლო წლის დაწყე­ბა 1 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე გა­და­ი­დო დიდ ქა­ლა­ქებ­ში — თბი­ლი­სი, ქუ­თა­ი­სი, რუს­თა­ვი, გო­რი, ზუგ­დი­დი და ფო­თი; ბა­თუმ­სა და  ქო­ბუ­ლეთ­ში ისე­დაც გა­და­დე­ბუ­ლი იყო. 15 სექ­ტემ­ბერს სწავ­ლა გა­ნა­ახ­ლეს და­ნარ­ჩე­ნი მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტე­ბის სკო­ლებ­მა. რო­გო­რი მომ­ზა­დე­ბუ­ლი შეხ­ვ­და სა­ხელ­მ­წი­ფო სას­წავ­ლო პრო­ცე­სის გა­ნახ­ლე­ბას? რა გა­ა­კე­თა ან ვერ გა­ა­კე­თა სის­ტე­მამ ზაფხუ­ლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, რაც, რე­ა­ლუ­რად, ძა­ლი­ან მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნი დრო იყო იმის­თ­ვის, რომ ეფექ­ტუ­რად გა­მო­ე­ყე­ნე­ბი­ნა და, დის­ტან­ცი­ურ სწავ­ლე­ბა­ზე გა­დას­ვ­ლის სა­ჭი­რო­ე­ბის შემ­თხ­ვე­ვა­ში, უფ­რო ხა­რის­ხი­ა­ნი სას­წავ­ლო პრო­ცე­სი შე­ე­თა­ვა­ზე­ბი­ნა რო­გორც მოს­წავ­ლე­ე­ბის­თვის, ისე პე­და­გო­გე­ბის­თვის. ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი, გი­ორ­გი ჭა­უ­ჭი­ძე, სრუ­ლი­ად გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბულ ხედ­ვას გვთა­ვა­ზობს და ამ­ბობს: თუ­კი რა­მე უნ­და გა­ა­კე­თოს სა­ხელ­მ­წი­ფომ, არის ის, რომ „თვი­თონ გა­და­ი­წი­ოს უკან.“ ის მხარს არ უჭერს მოთხოვ­ნას: „მე­ტი რა­მე გა­ა­კე­თოს“, პი­რი­ქით, მი­სი მოთხოვ­ნაა, „რო­გორ­მე უკან და­ი­ხი­ოს სა­ხელ­მ­წი­ფომ ყვე­ლა სფე­რო­დან და, მათ შო­რის, გა­ნათ­ლე­ბის სფე­რო­და­ნაც.“ „თა­ვი­სუფ­ლე­ბის გამ­ღ­ვი­ვე­ბე­ლი მას­წავ­ლებ­ლის­თ­ვის“ ნო­მერ პირ­ველ გა­მოწ­ვე­ვად ისევ გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა რჩე­ბა, სა­დაც მთა­ვა­რი სიტყ­ვა მთა­ვარ დამ­კ­ვეთს – მშო­ბელს ეკუთ­ვ­ნის. მთა­ვა­რი კითხ­ვა კი, ჯერ კი­დევ და­სას­მე­ლია  – რამ­დე­ნად სა­სარ­გებ­ლოა და, სა­ერ­თოდ, სა­ჭი­როა თუ არა ბე­ტო­ნით აშე­ნე­ბულ შე­ნო­ბა­ში ბავ­შ­ვის ორ სა­ა­თამ­დე ყოფ­ნა, რომ აუცი­ლებ­ლად უნ­და გავ­თა­ვი­სუფ­ლ­დეთ იმ „თავ­ს­მოხ­ვე­უ­ლი იდე­ის­გან, რომ­ლი­თაც ვქმნით და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებს და ვაწ­ვა­ლებთ ბავ­შ­ვებს ცხრი­დან ორ სა­ა­თამ­დე“. მი­სი აზ­რით, უკ­ვე დროა, იმა­ზეც ვი­ფიქ­როთ, რამ­დე­ნი აკა­დე­მი­უ­რი საგ­ნის შეს­წავ­ლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა და სურ­ვი­ლი აქვს ადა­მი­ანს?

გი­ორ­გი ჭა­უ­ჭი­ძე, მარ­ნე­უ­ლის №2 სა­ჯა­რო სკო­ლის ქარ­თუ­ლი ენი­სა და ის­ტო­რი­ის მას­წავ­ლე­ბე­ლი, მას­წავ­ლებ­ლის ეროვ­ნუ­ლი ჯი­ლდო 2019-ის გა­მარ­ჯ­ვე­ბუ­ლი. 

– გი­ორ­გი, სწავ­ლის გა­და­დე­ბას­თან ერ­თად, გა­აქ­ტი­ურ­და სა­უ­ბა­რი იმა­ზე, რომ სა­ხელ­მ­წი­ფომ, არ­და­დე­გე­ბის პე­რი­ოდ­ში, დრო და­კარ­გა და, რე­ა­ლუ­რად, კარ­გად ვერ მო­ემ­ზა­და იმის­თ­ვის, რომ სწავ­ლა, სა­ჭი­რო­ე­ბის შემ­თხ­ვე­ვა­ში, ისევ დის­ტან­ცი­უ­რი სწავ­ლე­ბის რე­ჟიმ­ზე გა­და­ერ­თოს. რას ფიქ­რობთ, რა უნ­და გა­ე­კე­თე­ბი­ნა სა­ხელ­მ­წი­ფოს და რა ვერ გა­ა­კე­თა?

– სად არის სა­ხელ­მ­წი­ფო, რა უნ­და გა­ა­კე­თოს ან რა უნ­და გა­ე­კე­თე­ბი­ნა და ა.შ. – ყვე­ლა­ზე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლი შე­კითხ­ვე­ბია არა მხო­ლოდ გა­ნათ­ლე­ბის სფე­რო­ში, არა­მედ, ზო­გა­დად, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში. ვფიქ­რობ, სა­კითხის ასე და­ყე­ნე­ბა არის ის შეც­დო­მა, რა­ზეც შემ­დეგ სხვა შეც­დო­მე­ბია და­შე­ნე­ბუ­ლი. ავი­ღოთ კონ­კ­რე­ტუ­ლად გა­ნათ­ლე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბა — თუ­კი რა­მე უნ­და გა­ა­კე­თოს სა­ხელ­მ­წი­ფომ, ჩე­მი აზ­რით, ეს უნ­და იყოს ის, რომ თვი­თონ გა­და­ი­წი­ოს უკან. მას მოვ­თხო­ვოთ, მე­ტი რა­მე გა­ა­კე­თოს ან რა­ტომ არ აკე­თებს — მე ამ მოთხოვ­ნას მხარს არ ვუ­ჭერ. პი­რი­ქით, ჩე­მი მოთხოვ­ნაა, რო­გორ­მე უკან და­ი­ხი­ოს სა­ხელ­მ­წი­ფომ ყვე­ლა სფე­რო­დან და, მათ შო­რის, გა­ნათ­ლე­ბის სფე­რო­და­ნაც. არა­და, სამ­წუ­ხა­როდ, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ამის­თ­ვის მზად არ არის. რო­გორც აღ­ვ­ნიშ­ნე, პი­რი­ქით, ისეთ რა­მე­ებს ითხოვს, რა­საც მე მხარს არ და­ვუ­ჭერ. თა­ვის­თა­ვად, ასე­თი მიდ­გო­მის­თ­ვის სა­ჭი­როა, რომ პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბა თი­თო­ე­ულ­მა ადა­მი­ან­მა აიღოს, მათ შო­რის, გან­სა­კუთ­რე­ბით, მშო­ბელ­მა, რად­გან სწო­რედ მშობ­ლე­ბი არი­ან მთა­ვა­რი დამ­კ­ვე­თე­ბი გა­ნათ­ლე­ბის სფე­რო­ში. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი უნ­და ითხოვ­დეს, რომ თვი­თონ გა­და­აწყ­ვე­ტი­ნონ შვი­ლე­ბის გა­ნათ­ლე­ბის სა­კითხე­ბი ისე, რო­გორც მათ მი­აჩ­ნი­ათ სა­ჭი­როდ. თუ­კი შემ­დეგ აღ­მოჩ­ნ­დე­ბა, რომ რო­მე­ლი­მე ბავ­შ­ვი შე­იძ­ლე­ბა წე­რა-კითხ­ვის უცო­დი­ნა­რი და­ტო­ვოს ვინ­მემ (ამის ში­ში არ­სე­ბობს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში), ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, შე­იძ­ლე­ბა ჩა­ე­რი­ონ გარ­კ­ვე­უ­ლი ინ­ს­ტი­ტუ­ცი­ე­ბი, რომ სა­ბა­ზო გა­ნათ­ლე­ბა ყვე­ლა ბავ­შ­ვის­თ­ვის მარ­თ­ლაც ხელ­მი­საწ­ვ­დო­მი იყოს. ამი­ტომ ვამ­ბობ, რომ მე ვერ შე­ვუ­ერ­თ­დე­ბი მოთხოვ­ნებ­სა და მო­წო­დე­ბებს – სად არის სა­ხელ­მ­წი­ფო და რას აკე­თებს ის.

შე­სა­ბა­მი­სად, თუ ასე შევ­ხე­დავთ სა­კითხს, რა­ზეც უკ­ვე ზე­მოთ ვი­სა­უბ­რე, მე­რე გა­მოჩ­ნ­დე­ბა კონ­კ­რე­ტუ­ლი გზე­ბი, რა უნ­და გა­ვა­კე­თოთ თი­თო­ე­ულ ბავ­შ­ვ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, კონ­კ­რე­ტულ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში. იცით, დღეს რო­გორ ფიქ­რობს ყვე­ლა? ყვე­ლას უნ­და, ბავ­შ­ვი ორ სა­ა­თამ­დე მი­იყ­ვა­ნოს სკო­ლა­ში, მაგ­რამ არ სვამს მთა­ვარ კითხ­ვას – რამ­დე­ნად ნა­ყო­ფი­ე­რი და სა­სარ­გებ­ლოა დი­ლი­დან ორ სა­ა­თამ­დე ბავ­შ­ვის ამ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ში ყოფ­ნა. არა­და, წელს ისე­თი სი­ტუ­ა­ცია დად­გა, რო­ცა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, მი­სი სკო­ლა­ში წას­ვ­ლა უსაფ­რ­თხო­ე­ბას­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი. მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, ჩვენ მა­ინც არ ვსვამთ ამ შე­კითხ­ვას – რამ­დე­ნად სა­სარ­გებ­ლოა და, სა­ერ­თოდ, სა­ჭი­როა თუ არა ბე­ტო­ნით აშე­ნე­ბულ შე­ნო­ბა­ში ბავ­შ­ვის ორ სა­ა­თამ­დე ყოფ­ნა… მოკ­ლედ, ჩე­მი აზ­რით, ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით, აუცი­ლებ­ლად უნ­და ვი­ფიქ­როთ.

ერ­თ­საც და­ვა­მა­ტებ – რო­ცა სა­ჭი­რო­ე­ბებ­ზე ვსა­უბ­რობთ, თავს მოხ­ვე­უ­ლი გვაქვს ისე­თი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მა (ხაზს ვუს­ვამ იმ ფაქტს, რომ მარ­ტო ჩვენ­თან არ არის, გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლია სხვა­გა­ნაც), რო­მე­ლიც გუ­ლის­ხ­მობს იმის დაშ­ვე­ბას, რომ ყვე­ლა ბავშვს შე­უძ­ლია ის­წავ­ლოს თერ­თ­მე­ტი აკა­დე­მი­უ­რი სა­გა­ნი. აი, ეს მო­ცე­მუ­ლო­ბა გვაქვს თავ­ს­მოხ­ვე­უ­ლი და ამ თავ­ს­მოხ­ვე­უ­ლი იდე­ით ვქმნით და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებს და ვაწ­ვა­ლებთ ბავ­შ­ვებს ცხრი­დან ორ სა­ა­თამ­დე. ჩე­მი აზ­რით, უკ­ვე დროა, ეს შე­კითხ­ვაც დავ­ს­ვათ – რამ­დე­ნი აკა­დე­მი­უ­რი საგ­ნის შეს­წავ­ლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა და სურ­ვი­ლი აქვს ადა­მი­ანს? ამა­ზე პა­სუ­ხი შემ­დეგ გარ­კ­ვე­უ­ლი გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბას მო­ითხოვს, კონ­კ­რე­ტუ­ლად კი, რა ვა­კე­თე­ბი­ნოთ ბავ­შ­ვებს ცხრი­დან ორ სა­ა­თამ­დე ან ათი­დან პირ­ვე­ლამ­დე? სა­ჭი­როა თუ არა, სა­ერ­თოდ, ცხრი­დან ორ სა­ა­თამ­დე მა­თი და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­ში ყოფ­ნა და ა.შ.

– გი­ორ­გი, და­ვუბ­რუნ­დეთ იმ მო­ცე­მუ­ლო­ბას, რაც ახ­ლა გვაქვს – სწავ­ლა, გარ­კ­ვე­ულ სკო­ლებ­ში (ჩავ­თ­ვა­ლოთ, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს სკო­ლე­ბის ნა­ხე­ვარ­ში) 1 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე გა­და­ი­დო. ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, სად გა­დის პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბის ხა­ზი სკო­ლის, მას­წავ­ლებ­ლი­სა და სა­მი­ნის­ტ­როს მხრი­დან? ამ რგო­ლებ­მა ხომ უნ­და შექ­მ­ნან იმის პი­რო­ბე­ბი, რომ ბავ­შ­ვებს ხა­რის­ხი­ა­ნი გა­ნათ­ლე­ბა მივ­ცეთ?

– მე სწო­რედ ამას ვამ­ბობ, სა­ხელ­მ­წი­ფომ უკან უნ­და და­ი­ხი­ოს. უფ­რო გა­სა­გე­ბად რომ ავ­ხ­ს­ნა, მა­შინ დავ­ს­ვათ ასე­თი შე­კითხ­ვა: სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში ბავ­შ­ვი თორ­მე­ტი წე­ლი­წა­დი და­დის სკო­ლა­ში. მათ­გან ნა­ხე­ვარ­ზე მე­ტი (ზუსტ ციფრს ვერ და­ვა­სა­ხე­ლებ, რად­გან არ მაქვს ეს მო­ნა­ცე­მე­ბი, მაგ­რამ ჩე­მი დაკ­ვირ­ვე­ბით, ნა­ხე­ვარ­ზე გა­ცი­ლე­ბით მე­ტია, მოს­წავ­ლე­თა 52% კი არა, და­ახ­ლო­ე­ბით, 70-80%), სას­წავ­ლო პრო­ცე­სის ბო­ლო ორი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, იძუ­ლე­ბუ­ლი ხდე­ბა, და­მა­ტე­ბით იმე­ცა­დი­ნოს ე.წ. რე­პე­ტი­ტო­რებ­თან, რა­თა ჩა­ა­ბა­რონ უმაღ­ლე­სი სას­წავ­ლებ­ლე­ბის მე­ტად ად­ვი­ლი გა­მოც­დე­ბი. თუ ციფ­რებ­ში არა, ამა­ში მა­ინც და­მე­თან­ხ­მე­ბით, რად­გან, ვფიქ­რობ, ახ­ლა სა­ყო­ველ­თაო ჭეშ­მა­რი­ტე­ბას ვამ­ბობ. ბუ­ნებ­რი­ვად ჩნდე­ბა კითხ­ვა: ვინ იღებს იმ გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბას, რომ ბავ­შ­ვი, და­მა­ტე­ბით, რე­პე­ტი­ტო­რებ­თან მო­ემ­ზა­დოს, რომ უმაღ­ლეს სას­წავ­ლე­ბელ­ში ჩა­ა­ბა­როს? რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ამ გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბას იღებს მშო­ბე­ლი (ამა­ზე სხვა პა­სუ­ხი არ არ­სე­ბობს!). შე­სა­ბა­მი­სად, ასე­ვე, მშობ­ლებ­მა უნ­და მი­ი­ღონ გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბე­ბი არა მხო­ლოდ ორ წე­ლი­წად­ზე, არა­მედ მთე­ლი სას­წავ­ლო პრო­ცე­სის გან­მავ­ლო­ბა­ში. სი­ნამ­დ­ვი­ლე­ში, ის სერ­ვი­სი, რო­მელ­საც, ვი­თომ­და უფა­სოდ, სთა­ვა­ზობს სა­ხელ­მ­წი­ფო, სა­კუ­თა­რი პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბის ქვეშ უნ­და და­ა­ყე­ნონ არა მხო­ლოდ მე­თერ­თ­მე­ტე-მე­თორ­მე­ტე კლა­სებ­ში, არა­მედ ყვე­ლა ეტაპ­ზე. რად­გან მშო­ბე­ლი ამას არ აკე­თებს, სა­ხელ­მ­წი­ფოც ასე უდ­გე­ბა – თა­ვის თავ­ზე იღებს ამ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბას და არა თუ უბ­რა­ლოდ იღებს, უფ­რო მე­ტა­დაც ცდი­ლობს, პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბა სრუ­ლად თა­ვის თავ­ზე გა­და­ი­ტა­ნოს, ნაც­ვ­ლად იმი­სა, რომ უკან და­ი­ხი­ოს. ჩე­მი აზ­რით, ეს დი­დი შეც­დო­მაა.

– სა­ინ­ტე­რე­სოა, თქვენ შემ­თხ­ვე­ვა­ში რო­გორ ხდე­ბა, რო­გორ არის ეს პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბე­ბი გა­და­ნა­წი­ლე­ბუ­ლი? თქვენც ხომ ამ სის­ტე­მის ნა­წი­ლი ხართ – ერთ-ერ­თი სა­ჯა­რო სკო­ლის მას­წავ­ლე­ბე­ლი, რო­გორ ახერ­ხებთ იმ სო­ცი­უმ­ში, სა­დაც ამ­ჟა­მად ას­წავ­ლით, თქვე­ნი მოს­წავ­ლე­ე­ბის მშობ­ლებს მის­ცეთ თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, რომ ისი­ნი იყ­ვ­ნენ დამ­კ­ვე­თი და თვი­თონ­ვე წარ­მარ­თონ „კონ­ტ­რო­ლი“ მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ზე?

– ყო­ველ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, ვცდი­ლობ, მაგ­რამ რო­გორც თქვენ აღ­ნიშ­ნეთ, მეც ამ სის­ტე­მის ნა­წი­ლი ვარ და აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რამ­დე­ნად გა­მომ­დის ეს ყვე­ლა­ფე­რი, სხვა სა­კითხია.

– და მა­ინც, რას აკე­თებთ იმის­თ­ვის, რომ ეს მიდ­გო­მა მიღ­წე­ვა­დი გა­ხა­დოთ?

– ამის შე­სა­ხებ ყველ­გან ვლა­პა­რა­კობ და, ამ წუთ­ში, თქვენ­თა­ნაც ამა­ზე ვსა­უბ­რობ (იმე­დია, გა­ავ­რ­ცე­ლებთ ჩემს მო­საზ­რე­ბას). ყო­ველ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, რა პო­ზი­ცი­ა­ზეც ვარ და რა­შიც მიხ­დის სა­ხელ­მ­წი­ფო ხელ­ფასს, ვცდი­ლობ, ეს საქ­მე კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რად ვა­კე­თო. ამის გარ­და, ვცდი­ლობ სხვე­ბის­თ­ვი­საც ხელ­მი­საწ­ვ­დო­მი იყოს ის, რა­საც მე ვა­კე­თებ.

– გი­ორ­გი ჭა­უ­ჭი­ძემ, მას­წავ­ლე­ბელ­მა (რო­მე­ლიც სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში ერთ-ერ­თი გა­მორ­ჩე­უ­ლი მას­წავ­ლე­ბე­ლია, ამას თქვე­ნი სტა­ტუ­სიც ადას­ტუ­რებს და თქვე­ნი საქ­მი­ა­ნო­ბაც), იქ­ნებ გაგ­ვი­ზი­ა­როთ, კონ­კ­რე­ტუ­ლი მა­გა­ლი­თის სა­ხით, რა გა­ა­კე­თა ზაფხუ­ლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, იმის­თ­ვის, თუ­კი  სის­ტე­მას სრუ­ლად დის­ტან­ცი­ურ სწავ­ლე­ბა­ზე გა­დას­ვ­ლა მო­უ­წევ­და, უფ­რო ხა­რის­ხი­ა­ნი სწავ­ლე­ბა რომ შე­ე­თა­ვა­ზე­ბი­ნა მოს­წავ­ლე­ე­ბის­თ­ვის და სას­წავ­ლო პრო­ცე­სი იმა­ზე უკე­თე­სი გა­ე­ხა­და, ვიდ­რე გა­სუ­ლი სას­წავ­ლო წლის მე­ო­რე სე­მეს­ტ­რ­ში იყო?

– ალ­ბათ, გი­ნა­ხავთ კი­დეც, რომ მე ელექ­ტ­რო­ნულ რე­სურ­სებს ვა­კე­თებ – სა­კითხავ რე­სურ­სებს, რო­მელ­საც, ცხა­დია, ჩემს მოს­წავ­ლე­ებ­თა­ნაც ვი­ყე­ნებ და, ასე­ვე, ვა­ზი­ა­რებ კო­ლე­გე­ბის­თ­ვის. ამის გარ­და, ამ ზაფხულ­ში, გრი­ფი მი­ი­ღო ქარ­თუ­ლი ენის სა­ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლომ, რო­მელ­ზეც მე და ჩე­მი მე­გობ­რე­ბი ვმუ­შა­ობ­დით და კვლავ ვაგ­რ­ძე­ლებთ მუ­შა­ო­ბას. ეს არის ქარ­თული ენის სა­ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლო არა­ქარ­თუ­ლე­ნო­ვა­ნი სკო­ლე­ბის­თ­ვის. ბუ­ნებ­რი­ვია, ვმუ­შა­ობ სა­კუ­თარ თავ­ზე, რად­გან ასე დაწყო­ბი­ლი მა­სა­ლა, მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში რომ გა­მო­ვი­ყე­ნო, არა მაქვს. ბუ­ნებ­რი­ვია, სწავ­ლე­ბის პრო­ცე­სი მუდ­მი­ვად რა­ღა­ცის და­მა­ტე­ბას და კე­თე­ბას მო­ითხოვს.

– ვინ უნ­და იზ­რუ­ნოს მას­წავ­ლებ­ლის პრო­ფე­სი­ულ ზრდა-გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე, მა­გა­ლი­თად, რო­გორ უნ­და გა­მოს­წორ­დეს დის­ტან­ცი­უ­რი სწავ­ლე­ბის პრო­ცეს­ში არ­სე­ბუ­ლი ხარ­ვე­ზე­ბი?

– არ მიყ­ვარს სა­ხელ­მ­წი­ფოს­კენ ხე­ლის გაშ­ვე­რა, რად­გან პი­რი­ქით, იმის მი­თი­თე­ბა მინ­და სა­ხელ­მ­წი­ფოს­თ­ვის, რომ თა­ვი და­ა­ნე­ბოს ბევრ რა­მეს, ამი­ტო­მაც არ ვთხოვ მე­ტის კე­თე­ბას. მას­წავ­ლე­ბე­ლი კი, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, პრო­ფე­სი­უ­ლად უნ­და გა­ი­ზარ­დოს და თვი­თონ გან­ვი­თარ­დეს. შე­ვეც­დე­ბი ავ­ხ­ს­ნა – მე რომ ვმუ­შა­ობ და ამა­ში ვი­ღაც ხელ­ფასს მიხ­დის, რა თქმა უნ­და, გარ­და­უ­ვა­ლია, რომ, პა­რა­ლე­ლუ­რად, გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე უნ­და ვიზ­რუ­ნო. თუ მე არ გან­ვ­ვი­თარ­დე­ბი, ჩემს ნაც­ვ­ლად, დამ­ქი­რა­ვე­ბე­ლი სხვას და­ი­ქი­რა­ვებს, აბა, მითხა­რით, არ უნ­და გან­ვ­ვი­თარ­დე? პირ­ველ რიგ­ში, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ამას სა­კუ­თა­რი ძა­ლე­ბით უნ­და ვე­ცა­დო და არ და­ვე­ლო­დო, რო­დის მას­წავ­ლის რა­მეს ჩე­მი დამ­ქი­რა­ვე­ბე­ლი და პრო­ფე­სი­უ­ლად გან­მა­ვი­თა­რებს. კი, ბა­ტო­ნო, კარ­გი იქ­ნე­ბა ასე, შე­იძ­ლე­ბა ხელ­ფა­სიც ჩა­მო­მაჭ­რას ამა­ში, მაგ­რამ ხომ არ უნ­და ვიჯ­დე გულ-ხელ­დაკ­რე­ფი­ლი და ვე­ლო­დო, იქ­ნებ ვინ­მემ რა­მე მას­წავ­ლოს? სა­უ­ბა­რია ჩემს საქ­მე­ზე, იმა­ზე, რა­საც მე ვა­კე­თებ. ამი­ტომ, ერ­თ­მ­ნიშ­ვ­ნე­ლოვ­ნად, ჩემს პრო­ფე­სი­ულ ზრდა­ზე, პირ­ველ რიგ­ში, მე უნ­და ვიზ­რუ­ნო. მოვ­ძე­ბე­ნო ვინ მას­წავ­ლის და ფუ­ლი გა­და­ვუ­ხა­დო იმა­ში, რომ მას­წავ­ლოს. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ჩვენს სის­ტე­მა­ში, ძა­ლი­ან კარ­გი და კე­თი­ლი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან, რომ­ლე­ბიც, ყო­ველ­გ­ვა­რი მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი და­ინ­ტე­რე­სე­ბის გა­რე­შე, უამ­რავ რე­სურსს აზი­ა­რე­ბენ, რი­თაც ადა­მი­ანს შე­უძ­ლია, თუ დროს გა­მო­ძებ­ნის და სურ­ვი­ლი ექ­ნე­ბა, საკ­მა­ოდ ბევ­რი რამ ის­წავ­ლოს, პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბა მო­ა­ხერ­ხოს. მაგ­რამ, თუ ეს საკ­მა­რი­სი არ იქ­ნე­ბა, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, მან და­მა­ტე­ბით უნ­და იზ­რუ­ნოს თვით­გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე და ამა­ში ფუ­ლიც გა­და­ი­ხა­დოს.

– გი­ორ­გი, შე­იძ­ლე­ბა ასე­თი ფორ­მი­რე­ბა მივ­ცე თქვენს აზრს — სის­ტე­მას (ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში — გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მას) უკე­თე­სო­ბის­კენ ცვლით ინ­დი­ვი­დე­ბი/მას­წავ­ლებ­ლე­ბი და არა პი­რი­ქით — სის­ტე­მამ არ უნ­და შეგ­ც­ვა­ლოთ?

– ამ ფორ­მი­რე­ბას ვერ და­ვე­თან­ხ­მე­ბი, რად­გან ჩე­მი სურ­ვი­ლია, სის­ტე­მა კი არ შევ­ც­ვა­ლოთ, არა­მედ ნელ-ნე­ლა გა­ვაქ­როთ სის­ტე­მა, რო­მე­ლიც გვაქვს, კი არ უნ­და გა­და­ვა­კე­თოთ, არა­მედ უკან დავ­წი­ოთ მას­წავ­ლებ­ლებ­მა, მშობ­ლებ­მა, მოს­წავ­ლე­ებ­მა, სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო მე­ნე­ჯე­რებ­მა და ა.შ. – ამ ადა­მი­ა­ნებ­მა უნ­და შევ­ქ­მ­ნათ ერ­თ­გ­ვა­რი მიკ­რო­სის­ტე­მე­ბი.

– გა­სა­გე­ბია, რომ მას­წავ­ლე­ბე­ლი მუდ­მი­ვად უნ­და ვი­თარ­დე­ბო­დეს, პრო­ფე­სი­უ­ლად იზ­რ­დე­ბო­დეს, მაგ­რამ ამ პრო­ცეს­ში სკო­ლის რო­ლი გარ­და­უ­ვა­ლია. თქვენ რო­გორ ხე­დავთ ად­მი­ნის­ტ­რა­ცი­ის როლს ამ პრო­ცე­სებ­ში?

– რო­დე­საც მას­წავ­ლებ­ლის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე ვლა­პა­რა­კობთ, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, სკო­ლა­ში გან­ვი­თა­რე­ბა ამ პრო­ცე­სის ერთ-ერ­თი მთა­ვა­რი შე­მად­გე­ნე­ლი რა­მაა. სკო­ლა­ში გან­ვი­თა­რე­ბა­ში რას ვგუ­ლის­ხ­მობ, იცით? კო­ლე­გებ­თან ერ­თად გან­ვი­თა­რე­ბას, ერ­თად დაჯ­დო­მას და მუ­შა­ო­ბას გარ­კ­ვე­ულ სა­კითხებ­ზე, რაც პრო­ფე­სი­უ­ლი ზრდის­თ­ვის ერთ-ერ­თი ყვე­ლა­ზე ეფექ­ტი­ა­ნი მი­მარ­თუ­ლე­ბაა. მას­წავ­ლებ­ლე­ბი ერ­თად გა­ცი­ლე­ბით უკეთ და სწრა­ფად ვი­თარ­დე­ბი­ან, ვიდ­რე ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რად და ამას არა­ერ­თი კვლე­ვა ადას­ტუ­რებს. ამი­ტომ, თა­ვის­თა­ვად, მას­წავ­ლებ­ლის პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის პრო­ცეს­ში სრუ­ლად არის ჩარ­თუ­ლი სკო­ლა, თა­ვი­სი ად­მი­ნის­ტ­რა­ცი­ით.

– თქვენ აღ­ნიშ­ნეთ, რომ გა­ნათ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტ­როს როლ­მა უკან უნ­და და­ი­წი­ოს, მა­შინ რა იქ­ნე­ბა მი­სი ფუნ­ქ­ცია?

– უპი­რო­ბოდ, უნ­და და­ი­წი­ოს. მი­სი ფუნ­ქ­ცია? თა­ვი­სი უფ­ლე­ბე­ბი, მო­ვა­ლე­ო­ბე­ბი, ფუქ­ნ­ცი­ე­ბი და ფი­ნან­სე­ბი მან რო­გორ­მე უშუ­ა­ლოდ დამ­კ­ვე­თებ­ზე/მომ­ხ­მა­რებ­ლებ­ზე უნ­და გა­და­ი­ტა­ნოს. მა­გა­ლითს მო­ვი­ტან – სა­მი­ნის­ტ­რო უამ­რავ თან­ხას ხარ­ჯავს მას­წავ­ლებ­ლე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე (ამის შე­სა­ხებ ყვე­ლას სმე­ნია), ანუ ამ­ბობს, რომ თქვენ, მას­წავ­ლებ­ლებ­მა და სკო­ლებ­მა არ იცით რო­გორ გან­ვი­თარ­დეთ და ჩვენ და­გეხ­მა­რე­ბი­თო. ვფიქ­რობ, უმ­ჯო­ბე­სი იქ­ნე­ბა, მა­გა­ლი­თად, სა­მი­ნის­ტ­რომ გარ­კ­ვე­უ­ლი თან­ხე­ბი (თუ მა­ინ­ც­და­მა­ინც ფუ­ლის გა­დახ­და უნ­და) გან­ვი­თა­რე­ბის­თ­ვის მის­ცეს ადა­მი­ა­ნებს, თვი­თონ მო­იხ­მა­რონ და და­გეგ­მონ რო­გორ გა­ი­ზარ­დონ პრო­ფე­სი­უ­ლად. თა­ვის­თა­ვად, ეს უნ­და იყოს კომ­პ­ლექ­სუ­რი მიდ­გო­მა და მხო­ლოდ მას­წავ­ლებ­ლე­ბის გან­ვ­ითა­რე­ბას არ უნ­და ეხე­ბო­დეს, სა­მი­ნის­ტ­რომ, ამა­ვე მიდ­გო­მე­ბით, სხვა­დას­ხ­ვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით უნ­და იმუ­შა­ოს.

– გი­ორ­გი, სა­ინ­ტე­რე­სოა, რო­გორ ხე­დავთ პრობ­ლე­მის მოგ­ვა­რე­ბას, თუ მას­წავ­ლე­ბელს და მოს­წავ­ლეს არ აქვს რე­სურ­სი, ჩა­ერ­თოს დის­ტან­ცი­ურ სწავ­ლე­ბა­ში? სამ­წუ­ხა­როდ, გვქონ­და შემ­თხ­ვე­ვე­ბი, რო­ცა არც მას­წავ­ლე­ბელს და არც მოს­წავ­ლეს არ ჰქონ­და სა­თა­ნა­დო დი­ვა­ი­სე­ბი და ინ­ტერ­ნე­ტი, რომ დის­ტან­ცი­ურ სწავ­ლე­ბა­ში ჩარ­თუ­ლიყ­ვ­ნენ. ამ შემთხ­ვე­ვა­ში, ვინ უნ­და იზ­რუ­ნოს მათ­ზე?

– მე ვმუ­შა­ობ მას­წავ­ლებ­ლად და არ მაქვს კომ­პი­უ­ტე­რი, რო­გორ ფიქ­რობთ, ვინ უნ­და იზ­რუ­ნოს ჩემს კომ­პი­უ­ტერ­ზე? თა­ვის­თა­ვად, უნ­და ვიზ­რუ­ნო მე თა­ვად. მა­შინ ეს შე­კითხ­ვა, სა­ერ­თოდ, რა­ტომ უნ­და და­ის­ვას?

– არ დაგ­ვა­ვიწყ­დეს, რომ ქვე­ყა­ნა­ში მძი­მე სო­ცი­ა­ლურ-ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფო­ნია და ჩვენ ძა­ლი­ან ბევ­რი სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლი ოჯა­ხი გვყავს.

– რაც შე­ე­ხე­ბა სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლებს, თა­ვი­დან­ვე ხომ ვთქვი, თუ­კი ვინ­მე ვერ მო­ა­ხერ­ხებს, სხვა­დას­ხ­ვა მი­ზე­ზის გა­მო, ამის უზ­რუნ­ველ­ყო­ფას და იმის სა­შიშ­რო­ე­ბა გაჩ­ნ­დე­ბა, რომ სკო­ლა ბავშვს სა­ბა­ზი­სო გა­ნათ­ლე­ბის, სა­ბა­ზი­სო უნა­რე­ბის გა­რე­შე ტო­ვებს, მა­შინ, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ასეთ ადა­მი­ა­ნებს უნ­და და­ვეხ­მა­როთ. სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ამი­ტომ ვცხოვ­რობთ ერ­თად და ამი­ტომ გვაქვს შექ­მ­ნი­ლი სტრუქ­ტუ­რე­ბი და ინ­ს­ტი­ტუ­ცი­ე­ბი.

– ერ­თი ფრა­ზით რომ შე­ა­ფა­სოთ – სწო­რი გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბაა, ნა­წი­ლობ­რივ, სწავ­ლის 1 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე გა­და­დე­ბა?

– მე არ ვი­ცი, ეს გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბა, სა­ერ­თოდ, რის სა­ფუძ­ველ­ზე მი­ი­ღეს. მა­გა­ლი­თად, რა­ტომ გა­და­ი­დო სწავ­ლა ერთ ქა­ლაქ­ში და არ გა­და­ი­დო მე­ო­რე­ში. არ მეს­მის ეს ლო­გი­კა. ან რა­ტომ გა­და­ი­დო პირ­ველ ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე და არა, მა­გა­ლი­თად, 15 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე. სი­მარ­თ­ლე გითხ­რათ, ვერც ამას ვხვდე­ბი. გა­უ­გე­ბა­რია. შე­სა­ბა­მი­სად, არც ზუს­ტი პა­სუ­ხი მაქვს. ისიც გა­ურ­კ­ვე­ვე­ლია, რო­დემ­დე ვა­პი­რებთ სწავ­ლის გა­და­დე­ბას ან მე­რე რო­გორ ვა­პი­რებთ გაგ­რ­ძე­ლე­ბას და ა.შ. ყო­ველ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, რა­ღაც სა­კითხე­ბი ეჭ­ვებს ბა­დებს, სრულ გა­ურ­კ­ვევ­ლო­ბა­ში ვართ. ამი­ტომ, გა­მი­ჭირ­დე­ბა იმის თქმა, ვე­თან­ხე­ბი თუ არა სწავ­ლის პირ­ველ ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე გა­და­დე­ბას. თქვენ რომ მკითხოთ, 30 სექ­ტემ­ბ­რამ­დე ან 2 ოქ­ტომ­ბრამ­დე გა­და­დე­ბას რა­ტომ არ ვე­თან­ხ­მე­ბი? მა­შინ ამა­ზეც ხომ უნ­და მქონ­დეს პა­სუ­ხი. თა­ვის­თა­ვად აბ­სურ­დუ­ლია. ამი­ტომ, ეს აუცი­ლებ­ლად ჰკითხეთ გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბის მიმ­ღე­ბებს – რა­ტომ გა­და­ი­დო 1 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე და არა 5 ოქ­ტომ­ბ­რამ­დე? რა­ტომ რუს­თავ­ში და არა ჭი­ა­თუ­რა­ში? ამ კითხ­ვებ­ზე პა­სუხს მეც სი­ა­მოვ­ნე­ბით მო­ვის­მენ.

ესა­უბ­რა ლა­ლი ჯე­ლა­ძე

მკითხველთა კლუბი

მე ვარ…

ბლოგი

კულტურა

უმაღლესი განათლება

პროფესიული განათლება

მსგავსი სიახლეები