11 აპრილს, საქართველოს ახალგაზრდულმა აკადემიამ (Georgian Junior Academy), რომელიც პანდემიის პერიოდში, გასული წლის მარტში დაარსდა, 17-წლამდე მოზარდებს ხელოვნების ფესტივალი მოუწყო. „ეს იყო ემოციებით დატვირთული დღე, ჩვენ ერთად შევძელით ვირტუალურიდან რეალურ სამყაროში გადმოსვლა, — გვიყვება ახალგაზრდული აკადემიის დამფუძნებელი ბელა კავთელიშვილი, — დიდი მადლობა საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან, სკოლიდან და სტუდიიდან ჩამოსულ მონაწილეებს. გამოფენაზე წარმოდგენილი იყო 100-მდე ნამუშევარი, მათ შორის, ნაძერწები და ლეგოს ფიგურები, 50-მდე მუსიკალური ნომერი. ასევე, მონაწილეები მაყურებლის წინაშე წარდგნენ მხატვრული კითხვით. განსაკუთრებით ემოციური იყო ჩვენი პატარა ემიგრანტების Live ჩართვა მილანიდან და ციურიხიდან. ძმები პეტრუზაშვილები, ყვარლის რაიონის სოფელ შილდიდან, ზუმით შემოგვიერთდნენ. განსაკუთრებული მადლობა გვინდა გადავუხადოთ SEU-ს გვერდში დგომისთვის, ფესტივალისთვის სივრცე რომ დაგვითმო. ჩვენ კი გპირდებით უფრო მასშტაბურ ღონისძიებებს ახლო მომავალში.“
აკადემიის დაარსების იდეა პროფესიით მუსიკოსს, ოთხი შვილის დედას, პანდემიის პირველი ტალღის დროს გაუჩნდა, როცა სახლში ჩაკეტილი ბავშვები თავიანთი ნიჭისა და შესაძლებლობების გამოვლენას სახლში გამართული „საოჯახო კონცერტებით“ ცდილობდნენ. სწორედ, მაშინ გაუჩნდა ბელა კავთელიშვილს აზრი, შეექმნა სპეციალური ფეისბუქგვერდი და იქ მხოლოდ მისი შვილების ნამღერი კი არ გამოექვეყნებინა, არამედ სხვა ბავშვებისაც. „ოთხი შვილი მყავს და როცა ისინი რამეს აკეთებენ, მით უფრო, როცა კარგად გამოსდით, სულ მინდა ხოლმე სხვასაც გავუზიარო. ვიფიქრე, ალბათ, ჩემსავით რამდენი მშობელია… ამიტომ გადავწყვიტე, შემექმნა საერთო სივრცე, რომელიც ნებისმიერ ბავშვს მისცემდა შესაძლებლობას, თანატოლებისთვის თუ უფროსებისთვის თავისი შესაძლებლობები ეჩვენებინა.
2020 წლის 19 მარტს გავხსენი ჩვენი გვერდი, სახელწოდებით: საქართველოს ახალგაზრდული აკადემია (Georgian Junior Academy ) და თავიდან ჩემი მეზობლის შვილების „შემოქმედების“ გამოქვეყნება დავიწყე, შემდეგ მეგობრის შვილები მივაყოლე და, ცოტა ხანში, ისეთი გამოხმაურება და ინტერესი მოჰყვა ამ ყველაფერს, რომ თავადაც არ ველოდი. დღეს უკვე 32 ათასი გამომწერი გვყავს. შემოგვიერთდნენ ბავშვები რეგიონებიდან, სოფლებიდან, საქართველოს სხვადასხვა ქალაქიდან და, რაც მთავარია — უცხოეთში მცხოვრები ჩვენი თანამემამულეები, ემიგრანტი ბავშვები.“
ახალგაზრდული აკადემიის დამფუძნებელი ხაზს უსვამს იმ სიკეთეს, რაც არსებობის მცირე პერიოდში ამ სივრცემ შექმნა — იმის გარდა, რომ პლატფორმა ნიჭიერ მოსწავლეებს იზიდავს, ერთმანეთის მიმართ საოცარი დამოკიდებულება გააჩინა. ამ ხნის განმავლობაში, ვერც ერთ ნეგატიურ შემთხვევას ვერ იხსენებს, რომ მოზარდებს ერთმანეთის მიმართ გამოევლინოთ. პირიქით, კონკურენტებიც კი ერთმანეთის გულშემატკივრებად და ქომაგებად აქცია, დამეგობრდნენ და ყოველდღიური კანტაქტი აქვთ. 11 აპრილს, ვირტუალურად დამეგობრებულ ბავშვებს ერთმანეთის პირისპირ გაცნობის შესაძლებლობა მიეცათ, სეუ-მ ამ დღისთვის ფართი უსასყიდლოდ დაუთმო და ორგანიზატორებმა მათი შესაძლებლობებისა და შემოქმედების გაერთიანება ერთ სივრცეში შეძლეს — სცენა და საგამოფენო სივრცე.
„ძალიან მიხარია, რომ დასაწყისში მოკრძალებული ჩანაფიქრი დიდ შესაძლებლობად იქცა 17 წლამდე ახალგაზრდებისთვის და პანდემიის პერიოდში სოციალურ ურთიერთობებს მონატრებულმა, სახლში ჩაკეტილმა ბავშვებმა თავიანთი შესაძლებლობების რეალიზება შეძლეს — ერთგვარ პლატფორმად ვიქეცით. შევძელით, შეგვემსუბუქებინა რთული წელიწადი. გავარღვიეთ ჩაკეტილობის წრე და ხატვით, ცეკვით, სიმღერით, ლექსის კითხვითა თუ ლეგოს აწყობით გადავლახეთ მოზარდების თვითრეალიზების შემაფერხებელი ბარიერები. ვფიქრობ, ბავშვებს მართლა ძალიან დაეხმარა ჩვენი აკადემიის სივრცე იმ ფსიქოსოციალური სტრესის დაძლევაში, რომელიც პანდემიის პერიოდის თანმდევი გახდა.“ — ამბობს ბელა კავთელიშვილი.
ახალგაზრდულმა აკადემიამ, წლის განმავლობაში, კონკურსებიც ჩაატარა. თავიდან მხოლოდ მუსიკალური ნომრებით შემოიფარგლებოდნენ, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ბავშვები უკეთ გაიცნეს და, შესაბამისად, მეტი შეიტყვეს მათი ინტერესების შესახებ, აღმოაჩინეს, რომ მხოლოდ სიმღერა სულაც არ იყო ერთადერთი გატაცება, მათი ინტერესები მრავალმხრივი აღმოჩნდა. „ამიტომაც, ამ აღმოჩენამ გვიბიძგა, გაცილებით მეტი შეგვეთავაზებინა ბავშვებისთვის, რაც უფრო მეტად წარმოაჩენდა მათ შესაძლებლობებს, — ამბობს აკადემიის დამფუძნებელი, — ასეც მოხდა. ჩავატარეთ კონკურსები მხატვრულ კითხვაში, ხატვაში და ა.შ. ბავშვები სხვა კუთხითაც გავიცანით. ამის შემდეგ უცნობი ბავშვებიც შემოგვემატნენ და, თვალსა და ხელს შუა, მათი რიცხვი ათიათასობით გაიზარდა. სხვათა შორის, ხატვის კონკურსში 1000-ზე მეტმა მოზარდმა მიიღო მონაწილეობა. ცხადია, ბავშვებს წახალისებაც სჭირდებათ, როცა სპონსორს ვპოულობთ, ეს გამოგვდის. მაგალითად, სიმღერის კონკურსში ცნობილი მომღერლებიც ჩაერთვნენ, ასევე რადიოსადგურებიც დაინტერსდნენ. ბაიარ შაჰინმა გამოავლინა თავისი რჩეული, რადიოებიც ასახელებდნენ რჩეულებს, ჩვენ კი, წარმატებულ მომღერალ ბავშვებს ერთწლიანი სარგებლობის უფლება ვაჩუქეთ — ფასიანი სიმღერები უსასყიდლოდ შეასრულონ, მხოლოდ აპლიკაციაზე დარეგისტრირების გზით.
ასე გაგრძელდება ჩვენი არც თუ დიდი ხნის წინ დაწყებული ისტორია და როგორც ჩანს (ამის თქმის შესაძლებლობას ბავშვების მხრიდან გამოხატული ინტერესები და სურვილები მაძლევს), კიდევ არაერთი საინტერესო დღის თუ მოვლენის მოწმე გავხდებით.“
აკადემიის დამფუძნებელი განსაკუთრებულად უსვამს ხაზს მასწავლებელთა ჩართულობასა და იმ გამოხმაურებას, რაც მათი მხრიდან მოჰყვა შეთავაზებულ აქტივობებს. ამბობს, რომ ეს ძალიან დასაფასებელია, განსაკუთრებით პანდემიის ფონზე. Georgian Junior Academy მადლობას უხდის მასწავლებლებს, რომლებიც რეალურ სივრცეში ჩაერთნენ. მათ, 11 აპრილის ხელოვნების ფესტივალში მონაწილეობისთვის, დიპლომები გადასცეს.
ახალგაზრდული აკადემიის დამფუძნებელი გვიამბობს, რომ საქმესთან გამკლავება გაუჭირდა და ამიტომ მალევე იპოვა თანამოაზრე სოფო სარიშვილი, რომელიც საზოგადოებასთან ურთიერთობისა და მარკეტინგის სამსახურს ხელმძღვანელობს.
სოფო სარიშვილი: „ზოგადად, ძალიან მიყვარს ხელოვნების ყველა დარგი, განსაკუთრებით მხატვრობა. როდესაც საქართველოს ახალგაზრდულმა აკადემიამ დაიწყო პატარა „მხატვრების“ ნამუშევრების ატვირთვა, ბავშვებს ყოველთვის ვუზიარებდი ჩემს აზრს. ასე მივიქციე გვერდის დამფუძნებლის ყურადღება და მეც ძალიან დიდი ენთუზიაზმით ჩავერთე „ახალგაზრდული აკადემიის განვითარებაში“. სასიამოვნოა, როდესაც ხედავ შენ თვალწინ როგორ ვითარდებიან, ყოველკვირეული გამოფენებისთვის უფრო და უფრო დახვეწილ ნამუშევრებს გვთავაზობენ. მჯერა, ძალიან ბევრ მათგანს წარმატებული მხატვრის ამპლუაში ვიხილავთ. განსაკუთრებულად სასიამოვნოა მათთან ურთიერთობა, როგორც ჩანს, ხელოვნება ადამიანის აურაზე განსაკუთრებულ ზემოქმედებას ახდენს. ამ გვერდმა ბევრ თავის თავში ჩაკეტილ ბავშვს დააძლევინა კომპლექსები და მათ საზოგადოების წინაშე გამოიტანეს თავიანთი ნამუშევრები. ვირტუალურმა სივრცემ თითქოს ერთგვარი ფარდის როლი ითამაშა და ფარდას ამოფარებულებმა გაასაჯაროვეს თავიანთი ნამუშევრები. შემდეგ უკვე, როდესაც რეალურ სამყაროში გადმოვინაცვლეთ და გამოფენა „გაზაფხულის ფესტივალი“ დავგეგმეთ, თავის თავში უფრო მარტივად იპოვეს გამბედაობა და შემდეგი ნაბიჯები გადმოდგეს. ძალიან დიდ როლს თამაშობს ახალგაზრდების ჩამოყალიბებაში ჩვენი აკადემია და ბედნიერი ვარ, რომ ამ ყველაფრის ნაწილი შემიძლია ვიყო. ექსპოზიციების მოწყობის გამოცდილება აქამდეც მქონია, ბოლო 8 წლის განმავლობაში საქართველოს ეთნოგრაფიულ მუზეუმში ჩემი ერთ-ერთი საქმიანობა სწორედ ეს იყო —გამოფენების კეთება, რაც ჩემთვის ძალიან სასიამოვნო პროცესია.“
?✔ ბოლოს კი, ახალგაზრდული აკადემიის აქტივისტების შთაბეჭდილებებს შემოგთავაზებთ, რომლებიც იმ ინტერესებსა და გამოცდილებაზე გვიყვებიან, რამაც ისინი ამ სივრცეში გააერთიანა.
თეკლა წურწუმია, 10 წლის:
„Georgian Junior Academy-საქართველოს ახალგაზრდული აკადემიის შესახებ პირველად მშობლებისგან შევიტყვე და შემდეგ თვალს ვადევნებდი გვერდის აქტივობებს.
ჩემთვის საინტერესო აღმოჩნდა, აკადემიის მიერ, პანდემიის პერიოდში, გამოცხადებული ონლაინ მუსიკალური კონკურსი. გამოცდილების მიღების მიზნით, გადავწყვიტე კონკურსში მონაწილეობა და სახლის პირობებში ჩავწერე საკონკურსო ვიდეო. აღნიშნული კონკურსი წარმატებული აღმოჩნდა ჩემთვის და გამარჯვება მომიტანა (როგორც წარმატებული ფინალისტი, დავჯილდოვდი დიპლომითა და კონკურსის ორგანიზატორის სპეციალური პრიზით — 1-წლიანი სმულეს VIP ექაუნთით).
პანდემიის პერიოდში დავეუფლე ქართული კალიგრაფიის შესრულების ხერხებსა და ტექნიკას. Georgian Junior Academy-საქართველოს ახალგაზრდულიმა აკადემიამ შესაძლებლობა მომცა, პერსონალური ონლაინ გამოფენის მეშვეობით, სოციალური ქსელის მომხმარებელი საზოგადოებისთვის ჩემი კალიგრაფიული ნაშრომები გამეცნო.
აკადემიის მიერ რეალურ სივრცეში ხელოვნების ფესტივალის ჩატარებამ ძალიან გამახარა. წარმოვადგინე ჩემი ორი ნახატი, რომელთაგან ერთ-ერთი სპეციალურად გამოფენისთვის შევქმენი და დავარქვი — „ჩემი აფხაზეთი“. მართალია, მე თბილისში დავიბადე, მაგრამ ჩემი ოჯახი წარმოშობით აფხაზეთიდანაა, რომელიც მხოლოდ სურათებში მაქვს ნანახი და მასზე ბევრი მსმენია მშობლებისგან.
როცა გავიგე, ხელოვნების ფესტივალის ფარგლებში, შემეძლო მუსიკალური ნომრის შესრულება, დავიწყე ფიქრი, რომელი სიმღერა შემესრულებინა. რადგან წარმოშობით აფხაზეთიდან ვარ და გამოფენისთვის სპეციალურად შექმნილი ნახატიც აფხაზეთს ეხებოდა, ჩემმა ვოკალის მასწავლებელმა, მაკა აროშიძემ მირჩია, შემესრულებინა სიმღერა „ხელებით, პატარა ხელებით“ (კომპოზოტორი — მაკა აროშიძე), რაზეც სიამოვნებით დავთანხმდი.
ხელოვნების ფესტივალმა, რომელიც საოცარ გარემოში ჩატარდა, მომცა დიდი გამოცდილება, რაც მომავალში დამეხმარება.“
მარიამ გელაშვილი, 13 წლის:
„ხატვაზე არასდროს არ მივლია, თუმცა, 3 წლიდან ვხატავდი და ბებიასთან ერთად, უფრო და უფრო ვხვეწდი. ბებია ხატვის მასწავლებელია, ბიძას სამხატვრო აკადემია აქვს დამთავრებული, ალბათ, ამიტომაც გამომყვა გენეტიკურად ხატვის ნიჭი. რაც შეეხება იმას, თუ როგორ მოვხვდი გამოფენაზე — ბებიის აქტიურობის დამსახურებით. მანამდე კი, მხოლოდ ონლაინ გამოფენაში მქონდა მონაწილეობა მიღებული, ისიც Georgian junior აკადემიის მეშვეობით. 11 აპრილს გამოსაფენად გავიტანე ჩემი 4 ნამუშევარი (ტილო, ზეთი). ძალიან კმაყოფილი დავრჩი. ეს გამოფენა ერთ-ერთი მიღწევა იყო ჩემთვის, დიდი მოწონება და გამოხმაურებაც კი დავიმსახურე. დიდი მადლობა ამისთვის junior აკადემიას.“
ელენა კვიჟინაძე, 5 წლის:
„ძალიან მიყვარს ხატვა და საღებავები. როდესაც 3 წლის ვიყავი, ჩემი დახატული მზე გამოფინეს. ამქონდა პერსონალური ონლაინ გამოფენა საქართველოს ახალგაზრდულ აკადემიაში, მივიღე დიპლომი მონაწილეობისთვის. ახლა კი, მესამე გამოფენაში ვმონაწილეობ, ჩემს ორ დასთან, ძმასთან და მეგობრებთან ერთად. უკვე 3 დიპლომი მაქვს და ძალიან მიხარია. ხშირად ვაწყობ ჩემი ნამუშევრების აუქციონს სახლიდან, ხატვას სევდა მასწავლებელი მასწავლის.“
ლალი ჯელაძე
