29 მარტი, პარასკევი, 2024

მინ­და მეც მათ რი­გებ­ში ვი­ყო, ვინც ხვა­ლინ­დელ უკე­თეს დღეს ქმნის – ლე­ვან ყა­უ­ლაშ­ვი­ლი

spot_img

 

ლე­ვან ყა­უ­ლაშ­ვი­ლი – გუ­რამ თა­ვარ­თ­ქი­ლა­ძის უნი­ვერ­სი­ტე­ტის ბიზ­ნე­სი­სა და სო­ცი­ა­ლუ­რი მეც­ნი­ე­რე­ბე­ბის ფა­კულ­ტე­ტის, ჟურ­ნა­ლის­ტი­კის მი­მარ­თუ­ლე­ბის მე­სა­მე კურ­სის სტუ­დენ­ტი

 

 

 

– რამ­დე­ნად პა­სუ­ხობს დღე­ვან­დე­ლი სა­ჯა­რო სკო­ლე­ბი თა­ნა­მედ­რო­ვე მოთხოვ­ნებს

– ალ­ბათ, არას­წო­რი იქ­ნე­ბა იმ გა­რე­მოს კრი­ტი­კა, სა­დაც ვსწავ­ლობ­დი და ცოდ­ნას პირ­ვე­ლად ვე­ზი­ა­რე, მაგ­რამ არ თქმაც არ ეგე­ბის, ამი­ტომ, შე­ვეც­დე­ბი დღე­ვან­დე­ლი სკო­ლის ზო­გად ფონ­ზე ვი­სა­უბ­რო, რაც, თა­ვის მხრივ, სრუ­ლი­ა­დაც არ იქ­ნე­ბა ერ­თი კონ­კ­რე­ტუ­ლის შე­სა­ხებ და არც სა­ყო­ველ­თაო ჭეშ­მა­რი­ტე­ბა. ვეც­დე­ბი, სტუ­დენ­ტის თვა­ლით შე­გა­ხე­დოთ იმ გა­რე­მოს, რო­მელ­მაც ჩემ­ში აზ­როვ­ნე­ბის პირ­ვე­ლი სი­მე­ბი შე­არ­ხია… გა­მი­მარ­თ­ლა, ძა­ლი­ან კარ­გი პე­და­გო­გე­ბი მყავ­დ­ნენ, რო­მელ­თაც არა მარ­ტო სა­გა­ნი, არა­მედ ცხოვ­რე­ბა მას­წავ­ლეს… არა­სო­დეს მთხოვ­დ­ნენ და­ზე­პი­რე­ბას, მით უმე­ტეს — მო­ყო­ლას, ჩვენ­თან სწავ­ლე­ბა მსჯე­ლო­ბა-ანა­ლი­ზის მე­თოდ­ზე იყო და­ფუძ­ნე­ბუ­ლი და ალ­ბათ ამი­ტო­მაც იყო, რომ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ყო­ველ­თ­ვის გა­მო­ვირ­ჩე­ო­დი, რო­გორც ფარ­თო ტექ­ს­ტე­ბის წე­რით (იქაც გა­მი­მარ­თ­ლა და მა­ღალ­ზ­ნე­ობ­რივ, სუ­ლი­ერ მიდ­გო­მებს ვე­ზი­ა­რე ფი­ლო­სო­ფი­ის ლექ­ცი­ე­ბით), ისე და­სა­ბუ­თე­ბუ­ლი მსჯე­ლო­ბი­თა და ლო­გი­კუ­რი აზ­როვ­ნე­ბით.

დღე­ვან­დე­ლი სკო­ლა, სამ­წუ­ხა­როდ, ნა­წილ შემ­თხ­ვე­ვებ­ში, ის გა­რე­მოა, სა­დაც მოს­წავ­ლეს წას­ვ­ლა ეზა­რე­ბა, სი­ა­მოვ­ნე­ბას ვერ იღებს და ცოდ­ნა­საც — მეტ-ნაკ­ლე­ბად. პრობ­ლე­მუ­რია ის ფაქ­ტი, რომ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ჩა­ბა­რე­ბა კერ­ძო რე­პე­ტი­ტო­რის გა­რე­შე, თით­ქ­მის, წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია. პე­და­გო­გე­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბა და­ზე­პი­რე­ბა-მო­ყო­ლის მე­თოდს იყე­ნებს, რაც ზო­გი­ერთ შემ­თხ­ვე­ვა­ში გა­მარ­თ­ლე­ბუ­ლია, უმ­რავ­ლე­სად კი — მი­უ­ღე­ბე­ლია. კა­ცობ­რი­ო­ბამ დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­აგ­რო­ვა, რაც, თა­ვის მხრივ, ფარ­თო არ­ჩე­ვა­ნის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას გვაძ­ლევს… სა­ყო­ველ­თა­ოდ ცნო­ბი­ლი ფრა­ზა — „ბრძე­ნი სხვის შეც­დო­მებ­ზე სწავ­ლობს, ჭკვი­ა­ნი სა­კუ­თარ­ზე“ — არ გვერ­გე­ბა… ჩვენ ვერ შევ­ძე­ლით, აგერ უკ­ვე 30 წე­ლია, ვერც სა­ხელ­მ­წი­ფოს ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა, ვერც ხა­რის­ხი­ა­ნი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მის შექ­მ­ნა და ვერც გან­ვი­თა­რე­ბა… წინ აუარე­ბე­ლი მა­გა­ლი­თი გვაქვს, მო­დე­ლე­ბი იაპო­ნუ­რი, ფი­ნუ­რი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მე­ბი­სა, რო­მელ­თაც და­დე­ბი­თი ცვლი­ლე­ბე­ბი მო­ი­ტა­ნეს სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის­თ­ვის… ჩვე­ნი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მა არც ერთს არ ჰგავს — ქარ­თუ­ლია, რო­მე­ლიც ჯერ­ჯე­რო­ბით არ მუ­შა­ობს.

– რამ­დე­ნად გა­აზ­რე­ბუ­ლად ირ­ჩე­ვენ აბი­ტუ­რი­ენ­ტე­ბი პრო­ფე­სი­ებს?

– თა­ნა­მედ­რო­ვე ახალ­გაზ­რ­დო­ბა, მეც მათ შო­რის, მო­დას აყო­ლი­ლი თა­ო­ბაა, რო­მელ­თათ­ვი­საც პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვა მო­და­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. ნა­წი­ლობ­რივ მა­ინც დავ­ძ­ლი­ეთ დოგ­მა, რო­დე­საც მშობ­ლე­ბი არ­ჩევ­დ­ნენ შვი­ლის­თ­ვის სად, რო­დის და რა­ტომ უნ­და ჩა­ე­ბა­რე­ბი­ნა, მი­ვი­ღეთ მო­დე­ლი, რო­დე­საც ახალ­გაზ­რ­დე­ბი პრო­ფე­სი­ას გა­უ­აზ­რებ­ლად ირ­ჩე­ვენ, რაც შემ­დ­გომ­ში და­საქ­მე­ბის და­ბა­ლი დო­ნით დას­ტურ­დე­ბა. ჟურ­ნა­ლის­ტი­კა, იური­დი­უ­ლი, ბიზ­ნე­სი, ტუ­რიზ­მი, ფსი­ქო­ლო­გია — იმ ფა­კულ­ტე­ტე­ბის არას­რუ­ლი ჩა­მო­ნათ­ვა­ლია, რო­მე­ლიც დღეს დი­დი პო­პუ­ლა­რო­ბით სარ­გებ­ლობს. პრობ­ლე­მა ისევ გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მა­შია, ვფიქ­რობ, სკო­ლამ, ბო­ლო წელს, მოს­წავ­ლეს უნ­და შეს­თა­ვა­ზოს სა­გა­ნი, სა­დაც დაწ­ვ­რი­ლე­ბით იქ­ნე­ბა გან­ხი­ლუ­ლი სხვა უამ­რა­ვი პრო­ფე­სია, თა­ვი­სი და­დე­ბი­თი და უარ­ყო­ფი­თი მხა­რე­ე­ბით, პერ­ს­პექ­ტი­ვე­ბი­თა და შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბით… მა­შინ აბი­ტუ­რი­ენ­ტი თა­ვი­სუ­ფა­ლი და შე­და­რე­ბით ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა სა­კუ­თარ არ­ჩე­ვან­ში.

– რო­გო­რია შე­ნი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო წე­ლი პან­დე­მი­ის ფონ­ზე და შე­ნი აზ­რით, რა არის დის­ტან­ცი­უ­რი ან პი­რის­პირ სწავ­ლე­ბის უპი­რა­ტე­სო­ბა?

– უკ­ვე ორი წე­ლია, სწავ­ლა ონ­ლა­ინ მიმ­დი­ნა­რე­ობს. უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში მხო­ლოდ ერ­თი სე­მეს­ტ­რი ვი­ა­რე, რაც, რა თქმა უნ­და, გან­ვ­ლი­ლი პე­რი­ო­დის გან­მავ­ლო­ბა­ში, სა­უ­კე­თე­სო იყო. სტუ­დენ­ტე­ბის უმე­ტე­სო­ბა უკ­მა­ყო­ფი­ლოა, მე კი, რა და­გი­მა­ლოთ და, გან­ვ­ლილ პე­რი­ოდს არ ვემ­დუ­რი — ათო­ბით ტრე­ნინ­გი სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში და მის ფარ­გ­ლებს გა­რეთ, და­ზო­გი­ლი დრო, ზედ­მე­ტი ხარ­ჯი და შე­ძე­ნი­ლი ცოდ­ნა, თით­ქ­მის თა­ნა­ბა­რი გა­ნათ­ლე­ბა — ეს იმ დი­დი სი­ის მცი­რე ჩა­მო­ნათ­ვა­ლია, რაც ონ­ლა­ინ სწავ­ლის დროს მი­ვი­ღე. და­საწყის­ში რთუ­ლი იყო, არა სტა­ბი­ლუ­რი ინ­ტერ­ნე­ტი და არა საკ­მა­რი­სი ცოდ­ნა ZOOM-სა და სხვა პროგ­რა­მებ­თან დიდ პრობ­ლე­მებს ქმნი­და, მე­რე გან­ვ­ვი­თარ­დით, შე­ვე­გუ­ეთ, ვის­წავ­ლეთ, ახ­ლა უკ­ვე დის­ტან­ცი­უ­რი სწავ­ლე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბის მომ­ხ­რე ვარ, ჰიბ­რი­დუ­ლი მე­თო­დით. რთუ­ლია დის­ტან­ცი­უ­რად ის­წავ­ლო მეტყ­ვე­ლე­ბა, ფო­ტო­ხე­ლოვ­ნე­ბა და სხვა პრაქ­ტი­კუ­ლი საგ­ნე­ბი, მაგ­რამ სავ­სე­ბით შე­საძ­ლე­ბე­ლია იმ თე­ო­რი­უ­ლი ცოდ­ნის მი­ღე­ბა, რო­მელ­საც ონლაინ ურ­თი­ერ­თო­ბა არ სჭირ­დე­ბა.

– რო­გო­რია შენ­თ­ვის სა­სურ­ვე­ლი უნი­ვერ­სი­ტე­ტი? უნ­და იყოს თუ არა სტუ­დენ­ტი ჩარ­თუ­ლი დე­პარ­ტა­მენ­ტე­ბი­სა და ფა­კულ­ტე­ტე­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში და რამ­დე­ნად უწყობს ხელს უმაღ­ლე­სი სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა სტუ­დენტს, აკა­დე­მი­ურ სო­ცი­უმ­თან ერ­თად, გა­ნა­ვი­თა­როს სას­წავ­ლო კულ­ტუ­რა და ზო­გა­დად, სწავ­ლე­ბა.

– იდე­ა­ლუ­რი არა­ფე­რია, მაგ­რამ იდე­ა­ლურ­თან მი­ახ­ლო­ე­ბულ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ვსწავ­ლობ. გვაქვს შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, პი­რა­დად ჩა­ვერ­თოთ დე­პარ­ტა­მენ­ტე­ბი­სა და ფა­კულ­ტე­ტე­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში, მი­ვი­ღოთ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის პრო­ცეს­ში, ძა­ლი­ან სწრა­ფად გა­ვი­გოთ ინ­ფორ­მა­ცია სი­ახ­ლე­ე­ბის შე­სა­ხებ, გვქონ­დეს ურ­თი­ერ­თო­ბა ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბა­სა და ფა­კულ­ტეტ­თან. თით­ქოს გა­საკ­ვი­რია, მაგ­რამ რექ­ტო­რი, კან­ც­ლე­რი, დე­კა­ნი მუდ­მივ კონ­ტაქ­ტ­ზე არი­ან ნე­ბის­მი­ერ სტუ­დენ­ტ­თან და თვე­ში ერ­თხელ, ახ­ლა უკ­ვე დის­ტან­ცი­უ­რად, ატა­რე­ბენ შეხ­ვედ­რებს სტუ­დენ­ტებ­თან. და­დე­ბი­თად მახ­სენ­დე­ბა ჩე­მი და ქალ­ბა­ტო­ნი სო­ფო თევ­დო­რა­ძის მი­ერ ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი შეხ­ვედ­რა უნი­ვერ­სი­ტე­ტის რექ­ტორ­თან, ბა­ტონ გი­ორ­გი მა­თი­აშ­ვილ­თან იმ სტუ­დენ­ტე­ბის­თ­ვის, ვი­საც არ ას­წავ­ლი­და. დი­ახ, ჩვენ ვართ ის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, სა­დაც სტუ­დენ­ტე­ბი სტუმ­რო­ბენ რექ­ტორს ჩა­ი­ზე; ჩვენ ვართ ის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, სა­დაც ჩვე­ნი აზ­რი მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია, სა­დაც სტუ­დენ­ტის მხარ­და­ჭე­რა უპირ­ვე­ლე­სია… ტყუ­ი­ლი სა­უ­ბა­რი რომ არ გა­მო­მი­ვი­დეს, რამ­დე­ნი­მე მა­გა­ლითს გა­ვიხ­სე­ნებ. პირ­ველ სე­მეს­ტ­რ­ში, რო­დე­საც ჯერ კი­დევ პი­რის­პირ, აუდი­ტო­რი­ებ­ში ვსწავ­ლობ­დით, გვკითხეს, ვის ვი­სურ­ვებ­დით უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში მოწ­ვე­ულ სტუმ­რად, და­თო ტუ­რაშ­ვი­ლი გა­მო­იკ­ვე­თა და მო­ვიწ­ვი­ეთ; თვე­ში ერ­თხელ, გა­რე­დან მოწ­ვე­უ­ლი სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი ატა­რე­ბენ სა­ჯა­რო ლექ­ცი­ებს ჩვენ მი­ერ შერ­ჩე­ულ თე­მებ­ზე; იდეა, რო­მე­ლიც გაჟ­ღერ­დე­ბა ჩვენ მი­ერ­ვე მუ­შავ­დე­ბა და ხორ­ცი­ელ­დე­ბა… ვი­სურ­ვებ­დი ქარ­თულ სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო სივ­რ­ცე­ში მსგავ­სი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბას, სამ­წუ­ხა­როდ, ყველ­გან ასე არ ხდე­ბა.

– შე­ნი აზ­რით, დღე­ვან­დე­ლი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო სას­წავ­ლო პროგ­რა­მა რამ­დე­ნად პა­სუ­ხობს ბა­ზარ­ზე არ­სე­ბულ რე­ა­ლურ მოთხოვ­ნებს, უწყობს თუ არა ხელს კონ­კ­რე­ტუ­ლი უნა­რე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბას თუ მხო­ლოდ თე­ო­რი­უ­ლი ცოდ­ნით შე­მო­ი­ფარ­გ­ლე­ბა?

– გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი აღ­ნიშ­ვ­ნის ღირ­სია ჩე­მი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ო­რი­უ­ლი და პრაქ­ტი­კუ­ლი ნა­წი­ლის თა­ნა­ბარი მნიშ­ვ­ნე­ლოვ­ნე­ბა. გვაქვს თა­ნა­მედ­რო­ვე ტე­ლე და რა­დიო ლა­ბო­რა­ტო­რი­ე­ბი, კრე­დი­ტით შე­ფა­სე­ბუ­ლი პრაქ­ტი­კის ნა­წი­ლი, რომ­ლის გავ­ლის გა­რე­შეც უნი­ვერ­სი­ტეტს ვერ და­ვამ­თავ­რებთ. დი­ახ, უნი­ვერ­სი­ტე­ტი პა­სუ­ხობს ბაზ­რის მოთხოვ­ნებს, გვაწ­ვ­დის უახ­ლეს ლი­ტე­რა­ტუ­რას, პრაქ­ტი­კულ გა­ნათ­ლე­ბა­სა და არ­ჩე­ვა­ნის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას. აქ­ვე ვიტყ­ვი, რომ ნე­ბის­მი­ე­რი ადა­მი­ა­ნის­თ­ვის, გან­სა­კუთ­რე­ბით ჟურ­ნა­ლის­ტის­თ­ვის, ძა­ლი­ან მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია უცხო ენე­ბის შეს­წავ­ლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, რი­თაც ჩე­მი უნი­ვერ­სი­ტე­ტი ნამ­დ­ვი­ლად გა­მო­ირ­ჩე­ვა — სტუ­დენ­ტებს შეგ­ვიძ­ლია, ინ­გ­ლი­სურ­თან ერ­თად, ვის­წავ­ლოთ სხვა ევ­რო­პუ­ლი ან აზი­უ­რი ენე­ბი. პი­რა­დად მე, დი­დი მონ­დო­მე­ბით ვსწავ­ლობ ჩი­ნურს.

– რო­გო­რია შენ­თ­ვის იდე­ა­ლუ­რი ლექ­ტო­რი, რა მა­ხა­სი­ა­თებ­ლებს გა­მო­ყოფ­დი?

– რამ­დე­ნი­მე ლექ­ტო­რი შე­მიძ­ლია გა­მოვ­ყო, მაგ­რამ გა­მიზ­ნუ­ლად არც ერთს არ და­ვა­სა­ხე­ლებ. იდე­ა­ლუ­რი ლექ­ტო­რე­ბი მყავს, რომ­ლე­ბიც უს­წ­რე­ბენ დროს და გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან მა­ღა­ლი პე­და­გო­გი­უ­რი და საგ­ნობ­რი­ვი კომ­პე­ტენ­ცი­ით, სა­მარ­თ­ლი­ა­ნო­ბი­თა და ობი­ექ­ტუ­რო­ბით. ვი­სურ­ვებ­დი ბევრ მა­რი­ნა ვე­კუ­ას, ლა­უ­რა კუ­ტუ­ბი­ძეს, თა­თია მჟა­ვა­ნა­ძეს, ედ­ნარ გი­ორ­გო­ბი­ან­სა და კი­დევ მრა­ვალთ ქარ­თუ­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტი­კის სა­თა­ვე­ებ­თან.

– რო­გო­რია სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო სას­წავ­ლო გა­რე­მო, ად­მი­ნის­ტ­რა­ცი­ის მომ­სა­ხუ­რე­ბა და ინ­ფ­რას­ტ­რუქ­ტუ­რა?

– უნი­ვერ­სი­ტე­ტის ინ­ფ­რას­ტ­რუქ­ტუ­რა თა­ნა­მედ­რო­ვეა, გა­მორ­ჩე­უ­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კით და მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი გა­რე­მო­თი. ად­მი­ნის­ტ­რა­ცია, რო­გორც უკ­ვე მრა­ვალ­ჯერ აღ­ვ­ნიშ­ნე, გა­მო­ირ­ჩე­ვა მა­ღა­ლი პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბი­თა და ყუ­რადღე­ბით. დღემ­დე, არ მქო­ნია არც ერ­თი შემ­თხ­ვე­ვა სა­ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლოს ნაკ­ლე­ბო­ბის, ბიბ­ლი­ო­თე­კა მუ­შა­ობს იდე­ა­ლუ­რად, რო­გორც სხვა და­ნარ­ჩე­ნი… უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში არის ექი­მი, რო­მე­ლიც თი­თო­ე­უ­ლი სტუ­დენ­ტის პრობ­ლე­მით მყი­სი­ე­რად ინ­ტე­რეს­დე­ბა.

– საზღ­ვარ­გა­რეთ, უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლას­თან ერ­თად, სტუ­დენ­ტე­ბი მუ­შა­ო­ბა­საც ახერ­ხე­ბენ, რა მდგო­მა­რე­ო­ბაა ამ მხრივ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში? არ­სე­ბობს თუ არა უმაღ­ლეს სას­წავ­ლებ­ლებ­ში კა­რი­ე­რის სამ­სა­ხუ­რი, რო­მე­ლიც უზ­რუნ­ველ­ყოფს კურ­ს­დამ­თავ­რე­ბულ­თა და­საქ­მე­ბას და ზო­გა­დად, რამ­დე­ნად არის ქარ­თუ­ლი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო გა­ნათ­ლე­ბა და­საქ­მე­ბის გა­რან­ტი?

– დღემ­დე არ მახ­სოვს არც ერ­თი შემ­თხ­ვე­ვა, უნი­ვერ­სი­ტეტს ხე­ლი არ შე­ეწყოს და­საქ­მე­ბუ­ლი სტუ­დენ­ტე­ბის­თ­ვის. ჩვენ­თან გა­დახ­დის გრა­ფი­კი და ლექ­ცი­ე­ბის ცხრი­ლი სტუ­დენ­ტ­ზეა ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი. რაც შე­ე­ხე­ბა და­საქ­მე­ბას, ამის დას­ტუ­რად ისიც საკ­მა­რი­სია, რომ ჩვე­ნი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის კურ­ს­დამ­თავ­რე­ბულ­თა 90% სა­კუ­თა­რი პრო­ფე­სი­ი­თაა და­საქ­მე­ბუ­ლი. ხელ­შეწყო­ბის მცი­რე მა­გა­ლითს მო­ვიყ­ვან, მიმ­დი­ნა­რე წლის სექ­ტემ­ბერ­ში ახალ­გაზ­რ­დუ­ლი მრჩე­ველ­თა საბ­ჭოს შე­სარ­ჩე­ვი კონ­კურ­სი გა­მოცხა­დ­და, უნი­ვერ­სი­ტეტ­მა გა­მი­წია რე­კო­მენ­და­ცია საბ­ჭოს წევ­რო­ბა­ზე და დღეს იმ ოც­და­ორ ახალ­გაზ­რ­დას შო­რის ვარ, ვინც ამ საბ­ჭოს წევ­რო­ბა, სა­ქარ­თ­ვე­ლოს მას­შ­ტა­ბით, კონ­კურ­სის წე­სით მო­ი­პო­ვა.

– ხომ არ აპი­რებ გაც­ვ­ლი­თი პროგ­რა­მით უცხო­ეთ­ში სწავ­ლის გაგ­რ­ძე­ლე­ბას და ზო­გა­დად, რა­ტომ ანი­ჭე­ბენ ახალ­გაზ­რ­დე­ბი უპი­რა­ტე­სო­ბას გაც­ვ­ლით პროგ­რა­მებს?

– ვა­პი­რებ ხმა­მა­ღა­ლი ნათ­ქ­ვა­მია, მაგ­რამ დი­დი სურ­ვი­ლი მაქვს, მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღო გაც­ვ­ლით პროგ­რა­მა­ში და საზღ­ვარ­გა­რეთ ვის­წავ­ლო არა იმი­ტომ, რომ ქარ­თუ­ლი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო სწავ­ლით უკ­მა­ყო­ფი­ლო ვარ, არა­მედ იმი­ტომ, რომ და­ვი­ნა­ხო უცხო­უ­რი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მის თა­ვი­სე­ბუ­რე­ბე­ბი, ჩა­მოს­ვ­ლის შემ­დეგ კი, მი­ღე­ბუ­ლი ცოდ­ნა და გა­მოც­დი­ლე­ბა ჩე­მი­ვე უნი­ვერ­სი­ტეტს მო­ვახ­მა­რო. ვი­სურ­ვებ­დი ჩი­ნეთ­ში სწავ­ლას, ჩი­ნე­თი და ჩი­ნუ­რი კულ­ტუ­რა ჩე­მი აუხ­დე­ნე­ლი ოც­ნე­ბაა…

– სად და რო­გორ ატა­რებ თა­ვი­სუ­ფალ დროს, რო­გო­რია ქარ­თუ­ლი სტუ­დენ­ტუ­რი ცხოვ­რე­ბა?

– თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო არ მაქვს, ვარ უდი­დე­სი არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის ერთ-ერ­თი ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლი, ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის, რო­მე­ლიც დღე­ვან­დელ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში არა­ფორ­მა­ლურ გა­ნათ­ლე­ბას ქმნის. მიწ­ვე­ვით ვმუ­შა­ობ სკო­ლებ­თან, რო­გორც უკ­ვე ვთქვი, ვსწავ­ლობ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში, ვამ­ზა­დებ ქარ­თულ ენა­ში, ვარ ახალ­გაზ­რ­დო­ბის სა­ა­გენ­ტო­ში ახალ­გაზ­რ­დუ­ლი მრჩე­ველ­თა საბ­ჭოს წევ­რი და თუ­კი დრო მრჩე­ბა, ვის­ვე­ნებ ბუ­ნე­ბა­ში — სე­ირ­ნო­ბით, წიგ­ნე­ბი­თა და ახა­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბის მო­ძი­ე­ბით.

– მო­მავ­ლის გეგ­მე­ბი

– უცხო­ეთ­ში მინ­და ვის­წავ­ლო, რო­გორც ბავ­შ­ვო­ბა­ში იცი­ან თქმა, დოქ­ტო­რი მინ­და გა­მო­ვი­დე… დი­დი სურ­ვი­ლი მაქვს, სწავ­ლის სა­მი­ვე სა­ფე­ხუ­რი გა­ვი­ა­რო და ქარ­თუ­ლი გა­ნათ­ლე­ბის სის­ტე­მის პრობ­ლე­მებ­ზე ვი­მუ­შაო. მინ­და მეც მათ რი­გებ­ში ვი­ყო, ვინც ხვა­ლინ­დელ უკე­თეს დღეს ქმნის… და მა­ინც, დი­დი გეგ­მე­ბი­თა და იმე­დე­ბით: „ხვა­ლემ იზ­რუ­ნოს ხვა­ლი­სა­“.

ესა­უბ­რა მა­კა ყი­ფი­ა­ნი

ერთიანი ეროვნული გამოცდები

ბლოგი

კულტურა

მსგავსი სიახლეები