25-29 ოქტომბერს, კომუნიკაციების კომისიის ორგანიზებით, საქართველოში პირველად ჩატარდა მედიაწიგნიერების მასშტაბური კვირეული. მედიისა და ინფორმაციული წიგნიერების გლობალური კვირეული 2021 წელს გაეროს მიერ მიღებული რეზოლუციის ფარგლებში ტარდება და მისი მიზანია გაეროს წევრ ქვეყნებში გაიზარდოს ცნობიერება მედიაწიგნიერების საჭიროებებისა და როლის შესახებ.
კვირეული საკმაოდ წარმომადგენლობითი იყო. მასში მონაწილეობა მიიღეს განათლებისა და მედიაწიგნიერების საერთაშორისო ექსპერტებმა, რომლებმაც ისაუბრეს საუკეთესო გამოცდილებასა და მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ცენტრთან მიმდინარე ერთობლივ პროექტებზე. მედიაწიგნიერების განვითარების ხელშეწყობის დეპარტამენტის უფროსი მარიამ დახუნდარიძე ამბობს, რომ მათი მონაწილეობა და მხარდაჭერა მნიშვნელოვანია მომავალი თანამშრომლობის განვითარებისა და გამოცდილების გაზიარების კუთხით. მისივე თქმით, კვირეულის მთავარი გზავნილი იყო მედიაწიგნიერება, როგორც გამოწვევა არა მხოლოდ საქართველოსთვის, არამედ გლობალურად და კიდევ ერთხელ ცნობიერების ამაღლება და ყურადღების გამახვილება მედიაწიგნიერების მნიშვნელობაზე პასუხისმგებლიანი საზოგადოების განვითარებისთვის.
კვირეულში, კომუნიკაციების კომისიასთან ერთად, აქტიურად იყო ჩართული განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრო, მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრი, საინფორმაციო ცენტრი ნატოსა და ევროკავშირის შესახებ, გაეროს ბავშვთა ფონდი, ევროკავშირი, საერთაშორისო ექსპერტები, არასამთავრობო ორგანიზაციები, უნივერსიტეტები და სკოლები.
საერთაშორისო პარტნიორებისა და ექსპერტების მონაწილეობით, კვირეულის ფარგლებში, ორი კონფერენცია ჩატარდა, რომლის მიზანი იყო ისეთი აქტუალური საკითხების განხილვა, როგორიცაა დეზინფორმაცია, უსაფრთხო ინტერნეტი, სიძულვილის ენა, სიტყვის თავისუფლება და მედიის მიუკერძოებლობის სტანდარტები. ასევე, შეჯამდა მედიაწიგნიერების მიმართულებით საქართველოში განხორციელებული საქმიანობა და პროექტები. გარდა კონფერენციებისა, მედიაწიგნიერების კვირეულის ფარგლებში, განხორციელდა სხვადასხვა საგანმანათლებლო და ცნობიერების ასამაღლებელი ღონისძიება მოსწავლეებისთვის, სტუდენტებისა და პედაგოგებისთვის, თბილისსა და რეგიონებში.
მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის მიერ ორგანიზებული მედიაწიგნიერების შესახებ გამართული ორდღიანი კონფერენცია განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა, მიხეილ ჩხენკელმა, საერთაშორისო და ადგილობრივ პარტნიორებთან ერთად, გახსნა. მედიაწიგნიერების მნიშვნელობაზე ისაუბრეს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილემ, ეკატერინე დგებუაძემ, ევროკავშირის ელჩმა საქართველოში, ევროპის საბჭოს, გაეროს ბავშვთა ფონდის, ამერიკის შეერთებული შტატების საელჩოს, ბრიტანეთის საბჭოს და კომუნიკაციის კომისიის წარმომადგენლებმა.
ღონისძიების შესავალ ნაწილს მოდერირება გაუწია მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორმა, ბერიკა შუკაკიძემ.
ბერიკა შუკაკიძე: „ჩვენს ცენტრს ახალი პოლიტიკა აქვს შემუშავებული და პირველ რიგში, მადლობას ვუხდი ქალბატონ ეკა დგებუაძეს, ჩვენი თანამოაზრე რომ გახდა. მასწავლებლის სახლის ერთ-ერთ მთავარ ფუნქციად უნდა იქცეს როგორც საგანში, ისე გამჭოლ კომპეტენციებში (როგორიცაა მედიაწიგნიერება, დემოკრატიული კულტურა, მდგრადი განვითარება, ციფრული მოქალაქეობა, კვლევები, ინკლუზიური განათლება და სხვა მრავალი), ყოველწლიურად, სხვადასხვა მიმართულებებზე კვირეულის ჩატარება, რომლის ნაწილი იქნება საერთაშორისო კონფერენცია, რომელშიც მსოფლიოში აღიარებული სფეროს ექსპერტები მიიღებენ მონაწილეობას. ჩვენი სურვილია, რომ ღონისძიებებს დაესწრონ არა მარტო მასწავლებლები, არამედ დირექტორები, მშობლები და მოსწავლეებიც. რაც მთავარია, კვირეული შემდგომში პრაქტიკული აქტივობებით, კონკურსებით, გამოფენებითა და სხვადასხვა ტიპის ღონისძიებებით უნდა გაგრძელდეს ხოლმე. როგორც იცით, ცენტრი სტემის მიმართულებით ახორციელებს პროექტს „ჩხირკედელა“, რომელშიც, საკუთარი სურვილით, ჩართულია 300-ზე მეტი სკოლა და 1800-მდე მასწავლებელი. ჩვენი შემდეგი კონფერენციაც და კვირეულიც, გაზაფხულზე, სტემ და საბუნებისმეტყველო საგნებში ჩატარდება. სასიხარულოა, რომ იგეგმება ლიბერთი ბანკთან თანამშრომლობა. კვირეულში ჩართული იქნება ყველა უნივერსიტეტი და უწყება, რომელიც სტემის მიმართულებით მუშაობს. აღსანიშნავია, რომ საერთაშორისო კონფერენეციის ერთ-ერთი მასპინძელი საერთაშორისო ბრენდი ინტელი იქნება, რომელმაც ძალიან მოიწონა იდეა.
რაც შეეხება მედიაწიგნიერების კონფერენციის მნიშვნელობას, გეტყვით, რომ დღევანდელ რეალობაში განუსაზღვრელი მნიშვნელობა აქვს, რადგან ეს ახალი კომპეტენციაა, ახალი უნარი, რომელსაც, მაგალითად, ჩვენი თაობის ადამიანები სათანადოდ ვერ ფლობენ, ანუ ტრადიციულ განათლებაში ასეთი კომპეტენცია არ არსებობდა. ამიტომაც არის ახალი ის მშობლისთვისაც, მასწავლებლისთვისაც, დირექტორისთვისაც და ბავშვებისთვისაც. მხოლოდ ოთხივე აქტორის ერთობლივი ძალისხმევით მივალთ სასურველ შედეგებამდე.
ასევე, ხაზგასასმელია ის ფაქტორიც, რომ ეს იყო პირველი კონფერენცია, სადაც წარმოდგენილი იყო ყველა რგოლი — მშობელი, მოსწავლე, მასწავლებელი, დირექტორი, განათლების სამინისტრო. ამით ჩვენ რეალურად ვაჩვენეთ, რომ განათლების რეფორმისადმი ჰოლისტური მიდგომა გვაქვს, ეს ყველამ ერთად უნდა ვაკეთოთ და არა მხოლოდ სამინისტრომ ან მისმა რომელიმე ერთ-ერთმა უწყებამ. რაც მთავარია, რეფორმის პროცესში, აქტიურად უნდა იყოს ჩართული მოსწავლე, უნდა ვუსმენდეთ მათ საჭიროებებს და აქტიურად ვრეაგირებდეთ მათ მოთხოვნებზე. სკოლამ მოსწავლე მომავალი ცხოვრებისთვის თუ უნდა მოამზადოს, მთავარი აქცენტები 21-ე საუკუნის უნარების ჩამოყალიბება/განვითარებაზე უნდა გააკეთოს. ცხადია, მედიაწიგნიერების კვირეულიც სწორედ ამ მიზანს ემსახურებოდა.
როგორც გითხარით, სხვადასხვა მიმართულებით ვგეგმავთ ანალოგიურ ღონისძიებას, მათ შორის, ინკლუზიური განათლების მიმართულებით, რადგან სისტემისთვის, მიმდინარე სასწავლო წელს, ინკლუზიური განათლება მთავარ პრიორიტეტად უნდა ვაქციოთ, რაც შეიძლება მეტი მასწავლებელი გადავამზადოთ და საზოგადოებაშიც ამ მიმართულებით ავამაღლოთ ცნობიერება. ასევე, აუცილებლად ჩავატარებთ საერთაშორისო კონფერენციას და კვირეულს ეთნიკური უმცირესობებისთვის, რომ, რაც შეიძლება მეტი ეთნიკური უმცირესობის სკოლა ჩაერთოს პროცესში და მათი საგანმანათლებლო საჭიროებებიც დაკმაყოფილებული იყოს.
რეალურად, მედიაწიგნიერების ასეთი მასშტაბური ღონისძიება უფრო ძალების მოსინჯვა იყო და საერთაშორისო ორგანიზაციების ინტერესის შემოწმებაც, გარკვეულწილად. ორივე ნაწილში, შემიძლია გითხრათ, რომ წარმატებული გამოდგა. ხაზგასმით მინდა აღვნიშნო, რომ მასწავლებლის სახლს მსგავსი ღონისძიებების ორგანიზების ძალიან კარგი ტრადიცია აქვს, რაც მისი ყოფილი ხელმძღვანელების დამსახურებაზე მეტყველებს და მიხარია, რომ ჩვენც ვაგრძელებთ ამ ტრადიციას, მართალია ონლაინ ფორმატში, მაგრამ იმედს ვიტოვებ, რომ მალე მოგვეცემა შესაძლებლობა, დავუბრუნდეთ პირისპირ ფორმატსაც.
დაბოლოს, მთავარია, რომ გამოიკვეთა ძალიან დიდი ინტერესი როგორც მასწავლებლების, ისე მშობლებისა და მოსწავლეების მხრიდან. რეალურად, საკითხი ძალიან აქტუალურია. არ მეგულება საქართველოში ოჯახი, რომელიც ამ პრობლემების წინაშე არ დგას. არსებულ საფრთხეებს მშობლებიც და მასწავლებლებიც კარგად აცნობიერებენ და ბუნებრივია, ასეთი მაღალი ინტერესი სწორედ ამითაა განპირობებული. მით უფრო საინტერესოა, როცა ამ საჭირბოროტო საკითხებზე ასეთი მაღალი დონის საერთაშორისო თუ ადგილობრივი ექსპერტები ესაუბრებიან. ამიტომაც, შემდეგი კონფერენციებისთვის, უკვე მიმდინარეობს მოლაპარაკებები მაღალი რანგის საერთაშორისო სპეციალისტებთან, რომელთა კვლევები და ნაშრომები, კონკრეტულ სფეროში, მნიშვნელოვან როლს თამაშობს და ანგარიშგასაწევია. ძალიან საინტერესო გეგმები გვაქვს მასშტაბურ საერთაშორისო კონფერენციებთან დაკავშირებით. ცხადია, ამას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ქართული საზოგადოებისთვის და რეალურად ჩვენი როლიც ეს არის.“
პლენარული სესიები მიეძღვნა ისეთ საკითხებს, როგორებიცაა: ციფრული მოქალაქეობის გაძლიერება, კრიტიკული აზროვნების სწავლება, უნარების ინოვაცია და სხვა. კონფერენციის მეორე დღე კი მთლიანად დაეთმო სპეციალურ სესიებს, სასკოლო საზოგადოებას, მოსწავლეებსა და მშობლებს.
კონფერენცია იმ კუთხითაც ძალიან საინტერესო იყო, რომ მთლიანად მოიცვა სასკოლო საზოგადოება — მასწავლებელი, დირექტორი, მშობელი და ბავშვი, ასევე, ყველა რესურსცენტრიდან ჰყავდათ წარმომადგენელი. ციფრული ტექნოლოგიების დანერგვის ხელშეწყობის პროგრამის ხელმძღვანელი მარიკა სიხარულიძე ამბობს, რომ მონაწილეებს მრავალმხრივი ორდღიანი კონფერენციისადმი ინტერესი ბოლომდე არ დაუკარგავთ: „ფაქტობრივად, ბოლომდე გამოგვყვნენ ორი დღის განმავლობაში. კონფერენცია, პირველ რიგში, მასშტაბური იმ მხრივაც იყო, რომ პროცესში ჩართული იყვნენ საერთაშორისო ორგანიზაციები, ისინი გვეხმარებოდნენ სპიკერების მოძიებაში, რის შედეგადაც ძალიან საინტერესო სპიკერები წარდგნენ კონფერენციაზე. მაგალითად, ერთ-ერთი ასეთი იყო ვიტორ ტომე, ძალიან ცნობილი პროფესორი ლისაბონის ერთ-ერთი უნივერსიტეტიდან (იგი, ლისაბონის უნივერსიტეტის გარდა, გარკვეული პერიოდი, სხვა წამყვან უნივერსიტეტებშიც ასწავლიდა და ამასთან ერთად, ამერიკის შეერთებულ შტატებთან მუშაობს მედიაწიგნიერების მიმართულებით). სწორედ მან გახსნა მედიაწიგნიერების კონფერენცია და ისაუბრა იმ ახალ განშლაზე, კონცეფციასა და ხედვებზე, როგორსაც დღეს მთელ მსოფლიოში იყენებენ მედიაწიგნიერების მიმართულებით. აუცილებლად უნდა აღვნიშნო, რომ დღეს ცალკე აღებული მედიაწიგნიერება აღარ არსებობს — მედია და ინფორმაციული წიგნიერება ერთად განიხილება, რასაც ციფრული მოქალაქეობაც დაემატა, ანუ ადამიანი, რომელიც აღჭურვილია შესაბამისი უნარებით და ტოლერანტულია ონლაინ სივრცეში. მაგალითად, იცის როგორ დაიცვას თავი კიბერბულინგისგან, ინფორმირებულია მედიაწიგნიერების შესახებ, იცის როგორ გაუმკლავდეს ახალ ამბებს, ზოგადად, ინფორმაციის კრიტიკულად გააზრების უნარი აქვს და ა.შ. სწორედ ამ პრიზმაში დაგვანახა ცნობილმა პროფესორმა მედიაწიგნიერება და მისი ადგილი გამჭოლ კომპეტენციებში. რაც მთავარია, ამ ხედვით ხელმძღვანელობენ არა მხოლოდ ევროპის ქვეყნებში, არამედ ამერიკის შეერთებულ შტატებშიც.“
გარდა ამისა, კონფერენციაზე საინტერესო მომხსენებელი გვყავდა კომპანია ინტელიდან. შესაბამისი სამსახურის ხელმძღვანელმა მიმართულებაზე თავისი ორგანიზაციის ჭრილში ისაუბრა. აუცილებლად უნდა აღვნიშნო ესტონელი და ბრიტანელი ექსპერტების გამოსვლებიც, რომელთაც ისაუბრეს, როგორ უნდა გაუმკლავდნენ პედაგოგები დეზინფორმაციას, პროპაგანდას და რა როლი ეკისრება მათ ამ კუთხით; ბრიტანეთის მთავრობის წარმომადგენელმა კიბერუსაფრთხოების დარგში, რომელიც რუსეთის დეპარტამენტს წარმოადგენდა, ყურადღება გაამახვილა რუსულ პროპაგანდისტულ ტალღაზე და იმ ღონისძიებებზე, რასაც ბრიტანეთის მთავრობა ატარებს მის წინააღმდეგ, რა ინვესტიციებს დებს რუსულ პროპაგანდასთან საბრძოლველად და როგორ თანამშრომლობს ჩვენი ქვეყნის მთავრობასთან, დეზინფორმაციასთან გამკლავების კუთხით.
კომუნიკაციების კომისიის მედიაწიგნიერების დეპარტამენტის ხელმძღვანელმა, მარიამ დახუნდარიძემ კი, ერთგვარად შეაჯამა, თუ რა ხდება, ქვეყნის მასშტაბით, ამ მიმართულებით, რა კონკრეტული პროექტები ხორციელდება.
კონფერენციაზე მასწავლებლებმა ძალიან ბევრი საინტერესო და სასარგებლო ინფორმაცია მიიღეს, ბევრი რამ მათთვის სიახლეც აღმოჩნდა, მაგალითად, თუნდაც ის, რომ წელიწადში უკვე რამდენჯერმე ტარდება მოსწავლეებისთვის კონკურსი „ნამდვილი თუ მოგონილი“, რომელიც დაკავშირებულია ახალ ამბებთან. ჟიურის წევრები განცვიფრებულიც კი არიან ხოლმე ისეთ მწვერვალებს მიაღწიეს ბავშვებმა კვლევით უნარებში და კარგად აუღეს ალღო იმის გაგებას, თუ სად გადის ზღვარი სანდო და არასანდო ინფორმაციას შორის. კონკურსის მიზანიც სწორედ ეს არის — კონკურსანტებმა დაანახონ ჟიურის წევრებს, როგორ მივიდნენ სიმართლემდე, რა გზა გაიარეს ნამდვილი ამბის დასადგენად. ეს კონკურსი ახალგაზრდებში რომ ძალიან პოპულარული გახდა, ამაზე მონაწილეობის მსურველების ყოველწლიური ზრდაც მეტყველებს. შარშან ანალოგიური კონკურსი ბაკალავრიატის საფეხურის სტუდენტებთანაც ჩატარდა და დიდი ინტერესი გამოიწვია.
პლენარული სესიის შემდეგ, მეორე დღეს, კონფერენცია სექციებად ჩაიშალა, სასკოლო საზოგადოება სამ ნაწილად დაიყო — ერთ ჯგუფში გაერთიანდნენ მასწავლებლები და სკოლის ადმინისტრაცია, მეორეში — მშობლები, მესამე ჯგუფში — მოსწავლეები, რომლებსაც ერთ-ერთმა უცხოელმა ექსპერტმა ვორქშოპი ჩაუტარა, ნიუსის აღქმისა და კრიტიკულად გააზრების მიმართულებით.
მარიკა სიხარულიძე: „ინტერესი ძალიან დიდი იყო, თუნდაც ჩემს ნაწილში, მშობლებთან დაგეგმილი ერთსაათიანი სესია, დაახლოებით, ორი საათი გაგრძელდა. ბევრი ვისაუბრეთ კიბერსამყაროს ჭირ-ვარამზე, მის დადებით თუ უარყოფით მხარეებზე, ონლაინ სამყაროს შესაძლო საფრთხეებზე. განვიხილეთ, როგორია ახალგაზრდების ვირტუალური ცხოვრება, რა სტატისტიკა და საფრთხეები გვაქვს, რას შეიძლება ველოდოთ მშობლები, რისთვის უნდა ვიყოთ მზად, რომ ემოციური მხარდაჭერა გავუწიოთ შვილებს. მათ რომ ტექნოლოგიურ უნარებში ვერ ვეწევით, ეს ფაქტია, მაგრამ ჩვენი მხარდაჭერა აუცილებლად სჭირდებათ, რომ ვასწავლოთ საფრთხეების ამოცნობა. მშობლების მხრიდან, ძირითადად, იკვეთებოდა ინტერესი, როგორ მოიქცნენ და რა მიდგომებია უფრო მეტად გამართლებული თანამედროვე სამყაროში.
ზოგადად, მშობლებს უჭირთ (და ეს კონფერენციაზეც გამოჩნდა) შვილების ტექნოლოგიებთან ურთიერთობის რეგულირება. მათთვის, უმეტეს შემთხვევაში, აკრძალვა ერთადერთი ნორმაა, თუმცა, როცა ეს საკითხი უფრო ფართოდ გავშალეთ, შევეცადე ამეხსნა, რომ მკაცრი ტიპის აკრძალვებს, ხშირ შემთხვევაში, უკუშედეგი მოაქვს, რაც ცალსახად ნიშნავს, მათი შვილების არათანაბარ პირობებში ჩაყენებას — სხვებს ექნებათ განვითარების სხვა საშუალება და მათ შვილებს კი — არა. უამრავი ქვეყნის მაგალითი მოვიყვანე, სადაც კულტურული, რელიგიური თუ სხვა ფაქტორების გამო, ახალგაზრდებს ინტერნეტზე წვდომა არ აქვთ. აქედან გამომდინარე, აბსოლუტურად განსხვავებულია მათი განვითარების დონე იმ თანატოლებისგან, ვისაც ტექნოლოგიებთან წვდომა აქვს. თუმცა, აქვე ყურადსაღებია ისიც, რომ ამ ყველაფერს შეიძლება ფსიქოემოციური ტრავმები მოჰყვეს ან გარკვეული ტიპის საფრთხეების წინაშე აღმოჩნდნენ ბავშვები. არსებობს უამრავი თამაში და გამოწვევა, რომელშიც, არც თუ ისე ხშირად, მაგრამ მაინც, ებმებიან ქართველი ბავშვები. ამის გარდა, არსებობს ონლაინ გეიმინგი, რომელიც იწვევს ადიქციას. არსებობს გემბლინგი, მართალია, არალეგალური გზით, მაგრამ არასრულწლოვნებს მეტ-ნაკლებად მაინც აქვთ წვდომა — თუნდაც ის ფაქტი რომ, კაზინოში ბავშვები ვერ შედიან, მაგრამ ონლაინ მაინც ახერხებენ კაზინოში ცხვირის შეყოფას. მშობლების მხრიდან ინტერესი იმდენად დიდი იყო, მართლა ვერ ვასრულებდი შეხვედრას. მათ გავაცანი მშობელთა ციფრული გზამკვლევი, რომელიც შარშან ცენტრის სახელით გამოიცა, შემდეგ ონლაინ ვერსიაც ჩავუგდე დამსწრეებს და უკვე დოკუმენტით აღჭურვილები წავიდნენ. შევთავაზე, თუ ამ თემებთან დაკავშირებით მეტი კითხვა გაუჩნდებათ, შეუძლიათ იმეილზე მომწერონ და აუცილებლად ვუპასუხებ. რაც მთავარია, შევთანხმდით იმაზეც, რომ ეს არ იქნება ერთჯერადი შეხვედრა, რადგან რთულია ერთ შეხვედრაში და ერთ ვებინარზე განიხილო ყველაფერი.“
მშობლების მხრიდან ყველაზე აქტუალური კითხვა იყო — აქვს თუ არა აზრი ინტერნეტით სარგებლობის აკრძალვას მოზარდებში? ამ კითხვას, კონფერენციის მსვლელობისას, ბევრჯერ გაეცა პასუხი, რომ ცალსახად აკრძალვას აზრი არ აქვს და არც უნდა აუკრძალონ. თუმცა, როგორც ციფრული ტექნოლოგიების დანერგვის ხელშეწყობის პროგრამის ხელმძღვანელი ამბობს, რეალურად, არ არსებობს ერთი გასაღები, ყველა შემთხვევა ინდივიდუალურია და იმაზეა დამოკიდებული, თუ რა მიდგომა აქვს მშობელს შვილთან. „მნიშვნელოვანია, რომ ერთ რამეზე ყველანი ვთანხმდებით — ერთადერთი გამოსავალი მხოლოდ პოზიტიური კომუნიკაცია და მეგობრული დამოკიდებულებაა ბავშვთან, მას არ უნდა ჰქონდეს გამუდმებული თვალთვალის შეგრძნება, მაგალითად, სოციალურ ქსელში მშობელი გაფაციცებულია მის ყოველ კომენტარზე და ა.შ. კონფერენციაზე იმაზეც შევთანხმდით, რომ მარტო სკოლა ან განათლების სამინისტრო ვერაფერს გახდება. ამ ტიპის განათლება, როგორც სხვა სააღმზრდელო საკითხი, სახლიდან/ოჯახიდან უნდა წამოვიდეს, ბავშვმა უნდა იცოდეს მშობლისგანაც, ბებია-ბაბუასგანაც, მეურვისგან, ყველასგან, ვისაც მასთან შეხება აქვს, რომ არსებობს საფრთხეები, არსებობს უამრავი ფსიქოემოციური თუ ნეგატიური ფონი; რომ ეს მავნებელია; რომ განვითარებისთვის ეზოში სირბილი, ბურთის თამაში და სხვა აქტივობა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ინტერნეტში გარკვეული პერიოდით ყოფნა. აი, ეს უნდა ავუხსნათ ჩვენს შვილებს ერთად. ამასთანავე, ვფიქრობ, გამოსავალი მაინც იმაშია, რომ ინტერნეტით სარგებლობის გარკვეული ლიმიტი დავუწესოთ და ამაზე აუცილებლად ერთად უნდა შევთანხმდეთ. არ დაგვავიწყდეს ისიც, პირველ რიგში, შვილისთვის მშობელია მაგალითი — თუ ბავშვს ეუბნები, ნუ მოგაქვს ტელეფონი სუფრასთან, როცა ვსადილობთ და შემდეგ ჯერზე შენ თვითონ დაიჭერ ტელეფონს სადილობისას და მესენჯერში თუ ინსტაგრამზე იძრომიალებ, შენი საქმე უკვე წამხდარია. რასაც დავაწესებთ, ის წესები ჩვენც უნდა დავიცვათ, რადგან ჩვენ ვართ როლური მოდელი ბავშვისთვის — ვიყოთ ისეთები, როგორებიც გვინდა, რომ ჩვენი შვილები იყვნენ. რაც მთავარია, ბალანსის დაცვა უნდა მოვახერხოთ.“
კიდევ ერთი თემა, რომლითაც ასევე ძალიან დაინტერესდნენ მშობლები გახლავთ ის, თუ როგორ გავაგებინოთ ბავშვებს რა არის უსაფრთხო და რა — საფრთხის შემცველი, როგორ ამოიცნონ კიბერსაფრთხეები ან როგორ მოიქცნენ კიბერბულინგის შემთხვევაში.
მარიკა სიხარულიძის აზრით, არც ამ შემთხვევაშია ერთი მზა რეცეპტი, უამრავი მიდგომა არსებობს და რაც მთავარია, ეს არც ერთი გაკვეთილის და არც ერთი საგნის კომპეტენცია არაა. პროცესში ჩართული უნდა იყოს ყველა — ქიმიის მასწავლებლიდან დაწყებული ფიზკულტურის მასწავლებლით დამთავრებული. ეს საკითხიც ისევე უნდა დაინერგოს სწავლებისას, როგორც გამჭოლი კომპეტენციების შემთხვევაში ხდება — სასკოლო პროექტების დონეზე და ერთობლივი მუშაობის შედეგად.
„ტრენინგებშიც გვაქვს შეტანილი, მაგალითად, როგორ შევიდეს ეს საკითხები სასკოლო ეთიკის კოდექსში და როგორ ვაქციოთ ის მნიშვნელოვნად. ან თუნდაც, როგორ მოიქცეს ბულინგის შემსწრე ბავშვი, როგორ გავუჩინოთ მას შეგრძნება, რომ, თუ დამალა, ისეთივე დამნაშავეა, როგორც ბულერი. ამ ტიპის ღირებულებით განათლებაზე და ამ საკითხების ეთიკაზე ძალიან ბევრია სამუშაო. მიუხედავად იმისა, უკვე რამდენიმე წელია, ამ მიმართულებით გადავდგით პირველი ნაბიჯები, კიდევ ბევრი რამ გვაქვს გასაკეთებელი. ციფრული მოქალაქეობის შესახებ გვქონდა სატრენინგო პროგრამა, რომელიც მართლაც ძალიან დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ახლა მიმდინარეობს ტრენინგები: „კიბერბულინგის პრევენცია სასკოლო საზოგადოების ჩართულობით“ — ეს ახალი მოდული ევროსაბჭოს მასალების გამოყენებით მიმდინარეობს. მოგეხსენებათ, გაერთიანებული ვართ ციფრული მოქალაქეობის პროექტში, რომელიც მეტწილად მედიაწიგნიერებას მოიცავს. ვცდილობთ, მოვასწროთ და ყველაფერი, რასაც ვებგვერდზე ვდებთ, დროულად გავაქართულოთ. რეალურად, მასწავლებლებს ყველაფერი ხელთ აქვთ, მთავარია, კარგად გაიაზრონ ამის საჭიროება და მნიშვნელობა. ამ ტიპის თავყრილობები და კონფერენციები კი, სწორედ ასეთ შთაბეჭდილებასა და შეგრძნებებს ქმნის. თუ ამ მიმართულებით კიდევ უფრო არ გავაქტიურდებით, მერწმუნეთ, გვერდზე დაგვრჩება ყველაფერი და ყველანაირი საგნობრივი კომპეტენცია.
ჩვენ, ცალ-ცალკე, ყველანი ვმუშაობთ ამ მიმართულებით, ცენტრში ბევრ პროგრამას აქვს მოცული ეს მიმართულება და მასწავლებლის სტანდარტშიც, საკვალიფიკაციო ჩარჩოს ნაწილში, შევიდა მედიაწიგნიერება და ციფრული მოქალაქეობა, ესგ-შიც ყოველთვის ეკავა თავისი კუთვნილი ადგილი, მაგრამ ახლა უკვე ციფრული მოქალაქეობაც დაემატა, კომპიუტერული ტექნოლოგიებისა და „მე და საზოგადოების“ ნაწილში. საერთო ჯამში კი, ამ მხრივ, საინტერესო სიახლეები გვაქვს.“ — ამბობს მარიკა სიხარულიძე.
მასწავლებლებისთვის ძალიან საინტერესო იყო ნატალია ინგოროყვას, ნათია ნაცვლიშვილისა და ხატია მანტკავას გამოსვლებიც. უკვე ბევრი ადამიანი გამოთქვამს გულისწყვეტას, რომ ვერ მოხვდნენ კონფერენციაზე, თუმცა, როგორც მასწავლებლის პროფესიული განვითარების ეროვნულ ცენტრში აცხადებენ, რადგან კვირეულის ჩატარება, ყოველწლიურად, ოქტომბრის თვეში დაიგეგმა, მომავალ წელს მათ ამის შესაძლებლობა აუცილებლად მიეცემათ.
დიდი გამოხმაურება და ინტერესი მოჰყვა მოსწავლეების სესიასაც, რომელიც დაგეგმილზე უფრო დიდხანს გაგრძელდა — ძალიან ისიამოვნეს და გაერთნენ ბავშვები; ქართველი მოსწავლეების საზრიანობით აღფრთოვანებული დარჩა უცხოელი ექსპერტიც.
მარიამ დახუნდარიძემ აღნიშნა, რომ კომუნიკაციების კომისიის მედიაწიგნიერების განვითარების დეპარტამენტი მომავალშიც გააგრძელებს მედიაწიგნიერების პროექტების განხორციელებას სხვადასხვა სამიზნე ჯგუფისთვის, მათ შორის, მოწყვლადი ჯგუფებისთვის. მისივე თქმით, დაგეგმილია მოსახლეობაში მედიაწიგნიერების შეფასება და სხვადასხვა ჭრილში კვლევების განხორციელება იმისათვის, რომ სამიზნე აუდიტორიას კვლევასა და საჭიროებებზე დაფუძნებული პროექტები და რესურსები შესთავაზონ.
